Και που ατενίζω την πόλη
και που σκέφτομαι
και που μετανιώνω
και που ελπίζω
τίποτα δε βγαίνει...
οπότε μπαίνω γρήγορα-γρήγορα
στη βολική μου
μικρή μου
καθημερινή μου
ρουτίνα
και καμώνομαι.
Τι? Ναι, βέβαια,
όλα είναι εντάξει.
Αλίμονο!
...
...
...
Καλή Ανάσταση
Αγάπη
Αιδώς
και Καλωσύνη επιτέλους!
