Τετάρτη 9 Μαΐου 2007

Το Ερωτηματολόγιο Του Προυστ (ή μάλλον το Πώς Το Σκοτώσα!)

Εδώ και κάμποσο διάστημα στα παιχνίδια-αλυσίδα που κάνει πάσα ο ένας φίλος μπλόγκερ στον άλλον, σειρά έχει το «Ερωτηματολόγιο του Προυστ». Για την ακρίβεια, δεν είναι κάτι που έχει βγάλει ο Μαρσελάκος αφ’εαυτού του, αλλά ήταν ο πιο γνωστός που το απήντησε.


Χμμμμμ... Οι υπόλοιποι της "φωτο" μάλλον ήταν άσημοι και δεν πολυαπάντησαν ε? Ενας Sigmund Freud, ένας Marcel Duchamp, κάποιος Albert Einstein και ο πωστονλέν.... ο James Joyce. Σωστά, τι να μας πουν αυτοί οι άγνωστοι για τη ζωή τους...

Ο σοφός Προύστ λοιπόν ο πιο γνωστός? Ε, μετά την ολοκλήρωση των ποστς μου, η πιο... κουλή Απαντήσογλου θα είμαι μακράν εγώ! Για να μην βγάλει μούτζες και το πισί σας, θ' απαντήσω σε λίγες ερωτήσεις εδώ (κράτησα και την αρίθμηση λες κι έχει νόημα, τεσπα) και τις υπόλοιπες στο Aphrodite’s Sheets σε επόμενο ποστ, έτσι, να μην σκιαχτεί ο υπολογιστής με όσα ανοίγει...

Η ορίτζιναλ εκδοχή του βρίσκεται
εδώ και αυτή τη φορά δεν θα αναφέρω ποιοί μου έχουν κάνει πάσα το μπαλλάκι. Είμαι σίγουρη πως θα ευγνωμονούν το ίντερνετ και την ανωνυμία του που δεν τους αναφέρω δλδ, μια και θα γλυτώσουν την σύνδεση του όνοματός τους με το δικό μου (που με νόμιζαν... σοβαρή μπλόγκερ! Πφφφφχαχαχαχαχα- αχ αχ πλευράκια!). Οπότε ξεκινάμε κι αμαρτίαν ουκ έχω!



1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

Κάπου 12 μεσημέρι, να έχω μόλις ξυπνήσει χωρίς ξυπνητήρι, σκασμένη από ύπνο. Για την ακρίβεια, μια Βαρέα Κοιμωμένη, φράπα σιδερωμένη. Και να παραμένει ο κόσμος λέει στη θέση του χωρίς να χρειάζεται να επέμβω για λίγες ώρες. Και το τρυφερό χέρι του καλού μου, που θα μου φέρνει καφέ, πολύ βουτυρωμένα κρουασάν με μερέντα μέσα, περιοδικά και το τηλεκοντρόλ. Μόνο το χέρι όμως. Που αμέσως μετά θα τσακίζεται να βρει το αφεντικό του, για να μην το γδάρω και το κάνω τσάντα, ακόμα δεν άνοιξε το μάτι μου...

("Re-lax, take it eeeeeeaaasy! Γειά σου κοριτσάρα μου, να με χαίρομαι! Ετσι, όμορφα κι ωραία, θέλω να περνάει όλη μου η ζωήηηηηη!" πες τα ρε Κουρκούλιιη!)



2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Τρία φωνακλάδικα ξυπνητήρια. Το ένα μάλιστα, μέσα σε μπακιρένια κατσαρόλα για ηχώ. Αυτο-εκβιασμός, να ξέρω ότι αν δε σηκωθώ και με αυτό, θα με σηκώσει η Πυροσβεστική με το 100 μαζί, που θα έχουν φωνάξει οι γείτονες. Εμ, κάθε μέρα να τους έχω «ντρρριν, τιτιτιτί, τιτιτιτί, τιτιτιτί», για κάνα δίωρο στο snooze, πάλι καλά που δεν μου έχουν φέρει κι εισαγγελέα...

("Πώς είπατεεε? Ορίστεεεε? Συγνώμη κύριε, ποιός είστε?" Ουφμπουφ, τι με θέτε τώρα, πρωί-πρωί 2 η ώρα κοντά 3 μεσημέρι αξημέρωτα, δμ-πρτάτε λέωγω μησσπαροδιάλς τνπτέρα...)


3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

Πριν κάνα τρίωρο, που διάβασα ένα ανέκδοτο που μου έστειλαν (θενξ konstantinos):

Χτυπάει η πόρτα, ανοίγει μια μαμά με τρία παιδιά-τέρατα, να κάνουν το σπίτι άνω κάτω. Ηταν ένας τύπος που έκανε έρευνα για την Vaseline Intensive Care και τη ρωτάει "Χρησιμοποιείτε βαζελίνη στο σπίτι σας?" "Ναι αμέ!" του απαντάει εκείνη. "Κάθε πότε?" "Κάθε Κυριακή πρωί!" Ψιλοκουφάθηκε ο τύπος αλλά συνεχίζει: "Μάλλον σε κάνα ποδήλατο για τα παιδιά σας, στον κήπο, κάτι που κάνετε ως οικογένεια εδώ, σε καμμιά κυριακάτικη εκδρομή...?" "Οχι καλέ, τη χρησιμοποιούμε στο σεξ!".

Χοντροκουφαίνεται ο τύπος και της λέει "Συγχαρητήρια, ξέρετε όλοι στον πλανήτη τη χρησιμοποιούν για σεξ και ουσιαστικά ελάχιστα για ο,τιδήποτε άλλο, αλλά πώς να τα βάλουμε κι εμείς στην έρευνα, καταλαβαίνετε, λεπτό το θέμα". "Μπααα, όχι,", του απαντάει αυτή, "Αμα θέλετε σας λέω και το τι ακριβώς την κάνουμε στο σεξ κάθε Κυριακή!"

"Αλήθεια κυρία μου?!"

"Αμέ! Να, πασαλείβει ο άντρας μου το χερούλι της πόρτας της κρεβατοκάμαράς μας για να μη μπαίνουν μεσα τα κωλόπαιδα!" :))))

(Α θα το πω στην Κούλα τι μου είπε ο χλιμίτζουρας χτες στο Ωλσπορτ, "Θα κάνουμε πους-άπς, θα κάνουμε πους-απς, να δεις τι πα να πει γυμναστικήηηηη!". Ρε τον Μπάρκουληηη!!)



4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

«Το αφεντικό τρελλάθηκε!».

Χαρίζει ο μαλάκας ο χαρακτήρ-εφέντη το στοκ, με βάζει να συμπληρώνω το ταμείο όμως...

("Πάρεπάρεπάρεπάρεπάρεπάρεεεεεεεεεεε! Ο,τιπάρετ-Ενατάληρο, εκπτώσεις, προσφορές, ξε-στο-κά-ρου-με, τύφλα νά'χει η Μοιραράκηηη! Γέλιο, χορός, τραγούδι σε καταπράσινο περιβάλλον, την κάναμε κομμάτια την Αφρω και την μοιράζουμε, διαλιέχτεεεεε! Ελα πάμεεε, πώς το λέει η Λίτσα, Οοοοταν μια γυναίκα δεν την αγαπάς, κάν'τηνε πουτ*να να τα 'κονομάς!")



5. Το βασικό ελάττωμά σας;

Το βασικό μου ένστικτο.

Ελαττωματικό εντελώς.

("Καλό το μάθημα Κούλα αλλά να, εγώ θα πηδήξω λίγο ακόμα και μετά θα πάω για ύπνο η γυναίκα, τώρα κατάλαβα τι πα' να πει έχω πονοκέφαλο!")



6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Πάνω μου, σε κανένα. Σπεσιαλιτέ του καταστήματος: αυτομαστίγωμα για τα τωρινά, με σως αναδρομικά και οινόπνευμα στις πληγές. Στους άλλους σε όσα λάθη-πάθη ακολουθεί γερή, αφοπλιστική συγγνώμη. Τι μπορείς να κάνεις τότε? Τίποτα! (μόνο να πάρεις τη συνταγή!)

("Σεπαρακαλώκαλώκαλώ, πληζπληζπληηηζ, πες μου τη συνταγή να ζητάω κι εγώ συγνώμη κι όχι μόνο να μη με χέζουν, αλλά να μου κάνουν και πατ-πατ-πατ από πάνωωωω! Θα σε κυνηγάω μέχρι να μου την πεις, λέγε κάθαρμα, λέγεεεε!")



7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

Με τον ΝταΒίντσι.

Ασχετα αν αυτός έκανε παπάδες, κι εγώ ούτε ποδόγυρο από καντηλαναφτάκια... Φουτ-ράουντ γιοκ, άλλοι κάνουν ένα κάρο πράγματα στις 24 τους ώρες, εμένα μου γλιστρούν της άχρηστης από τα χέρια...


("We-will we-will ROCK-YOU! Μπουμ! Μπουμ-μπουμ-μπουμ! She-will not-make footround! Μπουμ! Μπουμ-μπουμ-μπουμ!)


11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;

Το να είναι αντιμίζερα large σε όλα του.

("Ναι μωρό μου, οι γαρδένιες από μένανε στο μωράκι μου, Δεν έχω ξαναδείειει, πιο όμορφη γυναίκα, σου βάζω είκοσίιιι, με άριστα το δέεεεκα!", ωχ, μισό, παρντόν, τα φασόλια...)



12. … και σε μια γυναίκα;

Να μη χαλάει την πιάτσα, αναλαμβάνοντας τα πάντα και κάνοντας τον άντρα της ζωής της και της ζωής όσων αντρών γίνουν σύντροφοί της.


("Οχι όχι όχι ρε γυναίκα, εντάξει, δε θα ξαναπετάξω τις κάλτσες μου τη μία στο σαλόνι και την άλλη στο μπάνιο, δε θα τις αμολάω όταν βλέπουμε ντιβιντί, δε θα ξαναβρίσω τη μάνα σου και δε θα ξαναγκρινιάξω για τους λογαριασμούς στο Χόντο, ΣΤΑΜΑΤΑ όμως να χοροπηδάς και να τραβάς καλώδια, θα μου καταστρέψεις όλο το ηχοσύστημα που έκανα δυό μήνες να εγκαταστήσω!)



14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;

Δεν σφυρίζω και δεν τραγουδάω, ούτε καν σιγομουρμουρίζω στο ντους. Κάνω όμως συνεχώς μπουρμπουλήθρες και γαργάρες με την ψυχή μου, φτύνω νερά, καταπίνω σαπουνάδες, κάνω την Εστερ Γουίλιαμς κανονικά με στολή γοργόνας και λέπια! Μουλιάζω και καταστρώνω καταχθόνια σχέδια με φονικές ατάκες για τους ταρίφες που θα μου τη χωθούν όλη μέρα στο δρόμο.

Α, και φυσικά ξεχνάω να βγω και μόνο όταν αδειάσω όλον τον θερμοσίφωνα και κατουράει παγάκια καταλαβαίνω ότι παπάριασα, κι ώρα να του δίνω! Η αιώνια μάχη του Καλού -moi- με το Κακό –don’t pay the tariffman- σε λίγο ξεκινά!

("Να χαρώναχαρώναχαρώωωω, το μωρότομωρότομωρόοοο! Χα-ΦΤΟΥ ΜΟΥ!")


Η συνέχεια έρχεται, οι αναγνώστες φεύγουν....