Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Τα Δυο Πόδια Σ'Ενα Παπούτσι!

Εχω την εντύπωση ότι οι του δημόσιου βίου κάνουν διελκυστίνδα (sic) για το ποιός θα μας τα βάλει και τα δύο τα πόδια, μην πω και τα δυό χέρια και μισό αυτί, σ'ένα παπούτσι. Οπότε οι εντυπώσεις κλέβονται από τη ντηζαϊνιά εσοδείας Spring 2008: ΚΑΙ να πονάει κιόλας ΚΑΙ να είναι όσο το δυνατόν μη περπατήσιμο... Αλλά να φαίνεται ΚΑΙ σούπερ-γουάου το πατούμενον: έχουμε μια μούρη οι Ελληνες όλη δική μας! Φαίνεται και από τις πόρσε που κυκλοφορούν στο δρόμο, η κατασκευάστρια εταιρία νομίζει ότι της κάνουμε πλάκα...


Αυτό λοιπόν (πάνω και κάτω, δύο εκδοχές παρακαλώ, για πρωινό και βραδυνό ντύσιμο αντιστοίχως) το δανείστηκαν από τον Marc Jacobs. Oνομάζεται "Το Ανάποδο Τακούνι" -για ευνόητους λόγους- και προορίζεται για όλους όσους αντιτίθενται στο καινούριο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και το θεωρούν ένα βήμα πίσω. Για φορέστε τα: τολμάτε να κάνετε ένα βήμα πίσω? (Η σούρδα στο τσεπάκι!)


To επόμενο μοντελάκι -δανεισμένο από τον Alexander McQueen- προορίζεται για όλους όσους πιστεύουν ότι δεν βαδίζουμε επί σταθερού εδάφους σε καμμία από τις επί της εξωτερικής πολιτικής διεκδικήσεις μας. Ηδη τα λανσάρει η Ντόρα μας και ψάρωσε την Κοντολίζα! (Λίγο το'χεις να αισθάνεσαι, κοτζαμάν αναπληρώτρια πλανητάρχης στην έδρα σου, σαν τον νάνο στη χώρα του Γκιούλιβερ?) Φορώντας το κι εμείς, αυτόματη εθνική υπερηφάνια, τύφλα νά'χει ο Αττίλας, ο Κόναν, ο Μεγαλέξαντρος - ωχ, μην ξύνω πληγές τώρα...


Ακολουθεί και η κορωνίς της επίδειξης, με τα άρτι αφιχθέντα παπουτσάκια από τον (μισογύνη, μισάνθρωπο και γκεμπελικό, ρε τί'ν'τούτος?!) Antonio Berardi. Ονομάζονται "Καθόλου Τακούνι!" (γιατί άραγε?!) και είναι δομικώς και στατικώς άρτια, όσο και αν δεν τους φαίνεται, καθώς η (διπλόπιττη) σόλα είναι ενισχυμένη με έξτρα βάρος για να μην μπατάρεις προς τα πίσω. Απευθύνονται σε όλους όσους εξακολουθούν να κάνουν αντιπολίτευση (δεν εννοούμε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΕΣ, αυτά είναι νιαουρίσματα), θίγοντας ας πούμε τα κακώς κείμενα από τις εκπομπές τους και τα +μπλογκς+ τους! (ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑ!) .

Μη γελάτε όμως, οι φασιονβικτιμίζουσες Γκουίνεθ Πάλτροου, Κάμερον Ντίαζ και Βικτώρια Μπέκαμ (καλά, λείπει το ξείγκλωτο από τη Σαρακοστή?) ήδη έχουν κάνει ουρά να τα προφτάσουν, οι υπόλοιπες κοινές θνητές κάθονται απλώς στο πηνίο της εναμισυμηνιάτικης αναμονοξεφτίλας!


Εγώ τώρα πειράζει να διασκεδάσω τον πόνο μου με ολίγη από Πράδα, κάτι εμπριμέ για πρωινή εμφάνιση στο Ταμείο Ανεργίας... και κατόπιν κοριτσακιμετασπιρτικό ψάξιμο πατατόφλουδων στο τέλος της λαικής κάτω από το σπίτι μου, κατά τις 3 που τα μαζεύουν... λίγο πριν περάσει το απορριματοφόρο του Δήμου (όχι του Νίκου) να μαζέψει αυτά που ούτε τα σκυλιά δεν τρώνε (αλλά έχω δει γέρους και γριούλες να τα μαζεύουν ευλαβικά από κάτω για να βγάλουν το φαί τους...)...

... και κάτι πιο αμπιγιέ για βραδυνό μεροκάματο στην ιερά λεωφόρο του έρωτος Συν-γγρού (διότι έχω και ένα κάρο ΔΕΚΟ να πληρώνω, για να μην έχω ούτε φως ούτε ρεύμα ούτε τηλέφωνο -τα ασύρματα θέλουν κι αυτά ρεύμα γμτ!-, ούτε νερό οσονούπω, που θα πλακώσει καλοκαίρι και θα μας τα ξανακάνουν τσουρέκια "Μην το σπαταλάτε" και "Μην το σπαταλάτε!" λες και φταίμε εμείς!) . Αυτά τώρα, σοβαρά, μου αρέσουν, αλλά άντε να τα βάλω χωρίς να αισθάνομαι ότι όλοι με κοιτάζουν θαυμάζοντας το υπερμεγέθες ψώνιο μου!



ΥΓ1- και για όσους έχουν καβαλλήσει το καλάμι και φαίνεται, οπότε πρέπει να το ξεκαβαλλήσουν, χωρίς όμως να χάσουν σε πόντους, το ΛΑ.Ο.Σ. τους τρώει στο φωτο-φίνις με ανατομικά πελματάκια που μπαίνουν κάτω από την πτέρνα: προσθέτουν ύψος, ξεφλουδίζουν ως post-it κιόλας, ώστε να έχουμε πάντοτε την επιθυμητή αύξηση σε κάθετους πόντους (δεν βοηθάει στους οριζόντιους, σόρρυ). Ο παγωνόφραντζος, κρωξοκέλλαδος και αντρασδυομετραπαραενάμισυ Αδωνις δάκρυσε από δέος, άμα τη αφίξει τους επί ελληνικού εδάφους.


ΥΓ2- μη δω καμμμιά να τα φοράει τα ντηζαινάτα εκτός πασαρέλλας ή πίστας το πολύ, ξέρασα πάνω στα πόδια τους!!!!