Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006

Λαόδουλου Τριτηκαιδεκατρεισίδη και Καρα-τζαφ διάλογοι

To infinity and beyooooond!!!!
(Δοξάστε με!)




Λοιπόν, δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά έχουν μαζευτεί κάτι λιμουζίνες, μπαινοβγαίνουν μαυροντυμένοι και ρασοφόροι, κουβαλάνε ελληνικές σημαίες λες και ξεπούλησαν του Μουντομπάσκετ, μαζεύτηκαν κάμερες, κανάλια, παπα-ρά(τ)σοι, έχω κι ένα παρλιακό εδώ πέρα να μου ζαλίζει τον Ερωτα (κυριολεκτικά, έχει έρθει ένας Σπιχάκης λέει, έχει βάλει κάτω το αθώο το φτερωτό μου βρέφος και του τα κάνει τσουρέκια! Ευτυχώς του έκρυψα τα βέλη διότι θα τον είχε κάνει αόμματο ανάμεσα σε δυό παρτίδες… Mortal Combat!!! ).

Εχει αλλαλιάσει κι ο Πήγασος, έχεσε απ'το φόβο του και την έκανε, και μας έχουν κάνει τους πρόποδες του Ολύμπου... γήπεδο! Οπότε τι να πω, παρακολουθώ από ψηλά, έχω και κάτι μπιντέδες εδώ να τους πετάξω από πάνω, έχω στήσει αυτί και στον Σπιχάκη, είναι και οι σπιούνοι μου με τα λαπτοπς να καταγράφουν, λέει κάτι νόστιμα... Για κάποια Μπέμπα μπουκλάτη λέει και για κάποιον Καρα-τσαφ! Για κάποιον δίσκο... (καλά, τα cd-ιά δεν τα χρησιμοποιούνε?) οπότε....

"ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ, ΜΠΑΙΝΩ, ΠΑΩ ΛΕΜΕ!"

Ε ρε φίλε, εκεί που κοίταζα τις δουλίτσες μου, ήρθε ένα βαρύ και ιδρωμένο χέρι με μανίκι από μαύρο ριχτό και ΦΑΑΑΑΠ!

"Είπα όλα τα πρόβατα στο μαντρί! Και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!"

Πήγα να του πω αυτά να τα πει στον Γιοσάκη, αλλά στο τσακ γλύτωσα την επόμενη σφαλιάρα...

Οπότε νιανιανιανια πρέπει να πλέξω Αγιατολάχ του Μέγα εγκώμιον λέει...


Μωρέ θα του πλέξω και τα γένια κοτσίδες, όλο το παπαδαριό μαζί, και ο ψωριάρης χώρια...

Με λένε Τούλι Σπιχάκη (το τούλι από το "θα πλέξω τούλι για τον μικρό..." της Καιτούλας και το επώνυμο από το ΣΠΙΧ - Σύλλογος Παιδεραστών ΙΧ ντε!).

Πωωωωω φούριεεεεες!


*************************

Γκόθαυμ-σίτυ, μητρόπολη της διαφθοράς και της υπερίσχυσης του κακού στον κόσμο... Ολη η πόλη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, ή τουλάχιστον αυτό προσπαθεί... Παίρνει ένα βιβλίο νομικής στο φινάλε και μια βίβλο (Βογκ ντε!) κάτω από το μαξιλάρι δια ύπνον ελαφρύν... Φυσικά και υπάρχει ο ξάγρυπνος ήρωας που θα σώσει τον κόσμο, θα σώσει την ημέρα, θα σώσει τη Λόλα απ’τη φωτιά και θα συνεχίσει να κινείται στις σκιές της πόλης... Δουλεύει ακούραστα γι’αυτό, μαζεύοντας πληροφορίες κατ’ευθείαν από το στόμα του Λύκου, όχι του κακού, αλλά του καλούουου, με τα γένια-μπουκλάκια και την πάπυρος-λαρούς-μπριτάνικα υπό μα(σχα)λης...

Σκηνή μέσα σε υπερ-πολυτελή σουίτα κάποιου μητροπολιτικού ξενοδοχείου...

Ο Καλόοοος Λύκος έχει βγάλει τα total-black-look metrosexual ριχτά του, έχει μείνει με την ολόσωμη μπεζ φανέλα-σκελέα και κάθεται αναπαυτικά σε μικρό love-chair ανακλιντράκι. Στα πόδια του, ένας παιδοβούβαλος με γαλάζιο πουκάμισο και σηκωμένα τα μανίκια, προσπαθεί να βάλει το μίνι reflexology-jaccuzi ποδόλουτρο μπροστά, χωρίς να πάθει ηλεκτροπληξία και χωρίς να του τα χώσει ο Λύκος...

Ο ήρωάς μας κάνει το παιδί για τα θελήματα και μπαινοβγαίνει, χωρίς κανείς να καταλάβει ότι κρατάει νοερές σημειώσεις για να τους παραδώσει ΟΛΟΥΣ (χεχεχε) στην αδέκαστη κοινή γνώμη... (την ποιάν?). Μας μεταδίδει στα κρυφά με γκατζετιές made-in-Doncatland εικόνες, ήχο και... σκέψεις!



-Ελα παιδί μου Καρα-τσαφ, επιτέλους, τρίψε μου λίγο τα πόδια, τρελλάθηκα στην ορθοστασία σήμερα, με χτύπησε το DKNY... (άντε έχουμε και την καινούρια χωρωδία στο φουαγιέ για audition, μην περιμένει...)

-Τρίβω, τρίβω αφεντικό (που να μην έσωνα) τα κουρασμένα σας πόδια (εμ, 2 ώρες κάμερα- καλό προφίλ, χαιρετούρες-καλό προφίλ, ούτε ο Κοκός στους γάμους του Καρόλου δεν επεδίωξε τόση χαιρετούρα!). Θα σας βάλω και τις καινούριες κρέμες που φέρατε (τι να βάλω, με τη σπάτουλα και πάλι δεν θα φτάσει) – εεε... τι είναι αυτές? Αντι-κυτταριδικές? Από το Χόντο? (!!!)

-Τι? Αυτές μου έβαλαν οι άχρηστοι? Dior και YSL μου έλεγαν, ολόκληρο ευχέλαιο τους κάναμε, μου χρώσταγαν από το προηγούμενο που τους κάναμε στα εγκαίνια και έκλεισε η Υβόννη! Ε ρε, δεν με ξέρουν εμένα καλά... (κι αναψοκοκκινίζουν τα... αγιοβασιλιάτικα μαγουλάκια). Μωρέ άμα πω εγώ στο 50πλην μου να τους μποϋκοτάρει, θα στενάξουνε τα μπιούτυ-μπουουθς!

-(Μπούτι... τι? Τώρα γιατί με βρίζει?) Εμ, ξέρεις αφεντικό-

-ΞΕΡΕΤΕ!

-(Ε ρε με τη μεγαλομανία του!) ΟΚ, ξέρετε αφεντικό, με το σημερινό με την βουλή που ήταν όλοι μαζεμένοι για τη νέα σύνοδο, πιάσαμε τους κλασικούς δικούς μας αλλά οι υπόλοιποι κοντεύουν να μας φάνε (εμ, ετσι σκατά που τά’κανες με το λαοπρόβλητον και το λαοπρόβλητον, βλήτον, έ βλήτον!)


-Δε μου λες Καρα-πιφ τέκνον μου, δεν ντύνεσαι την σημαίαν λέω εγώ να μαζέψεις καμμιά ψήφο που τελικά σου έχουνε μείνει –και ΑΝ!- όλοι οι ληγμένοι της Πάνια? Ε? (μου κουνιέσαι κακομοίρη μου, που άμα δεν τους έζμπρωχνα κατά σένα μεριά, ούτε τους παλαιών-πατρών-χουντικούς δε θα μάζευες!)

-Ακούστε αφεντικό, δε λένε εμένα φανατικό, φονταμενταλιστή και μισαλλόδοξο-

-Γιατί, ποιόν λένε έτσι? Φονταμενταλιστή ειδικά – αν ήταν για φονταν-ληστή, ναι, αυτό για μένα θα πήγαινε! ΧΑΡ ΧΑΡ ΧΑΡ! (γέλαγε με τράνταγμα μέγα η αγιοβασιλιάτικη κοιλάρα με τις δίπλες της σε πλήρη ανάπτυξη).


-(Αμάρτησα για τις ψήφους μου...) ΟΚ, ΟΚ, να το πάρουμε αλλιώς, κι εμένα με λένε εθνικιστή και ρατσιστή-

-Εσένα αγόρι μου σε λένε Αλέξις Κόλμπυ μ’αυτές τις 80’ς βάτες-αεροπλάνο που φοράς στο σακκάκι για να κάνεις... σώμα! ΧΑΡ ΧΑΡ ΧΑΡ (φλικ-φλακ δεξιά-αριστερά οι σαμπρέλιοι κοιλιακοί).

-(Τη γαλανόλευκή μου μέσα!) Αυτό που εννοώ (που να μην έσωνα!) είναι πως όλη αυτή η αύρα του Εθνάρχη που προσπαθείτε να πλασάρετε, δεν σας κάνει καλό. Οι έρευνες δείχνουν πως αν συνεχίσετε έτσι, δε θα σας μείνουν παρά κάτι αμόρφωτες καντηλανάφτρες-


-Πολλά είπες Καρα-μπαμ παιδί μου – τρίβε εσύ να φύγουν οι κάλοι και θα σου εξηγήσω... Λοιπόν, βασικά παίζω χωρίς αντίπαλο. Εξακολουθώ να έχω τη θρησκεία αυτοκόλλητο πάνω μου, και μαζί είμαστε τσιμπούρια του κράτους, το οποίο ευχαρίστως μας δέχεται, μας καλοαναθρέφει κιόλας, να του ξεφορτώνουμε κόπο και γκρίνια. Δες πώς έκανα το τάκλιν με την Μι-Κου-Ο, να μαθαίνεις...! Κι όσο έχει πήξει στο ρουσφετο-υποσχεσόχαρτο χωρίς αντίκρυσμα πλέον η πολιτικέντζια, τόσο θα μας τους κάνει πάσα. Και πού αλλού θα πάνε? Για πες μου? Κάπου πρέπει να ακουμπήσουνε... Η σε σας, ή σε μένα... Αντιλαβού? (χωριάταρε που μου κονξάρεις κιόλας!)

-(Πού’σαι ρε μακάριεκειπουείσαι να δεις όποιος σε έχει πόστερ τι παθαίνει!) Αυτή η αυτιστική προσήλωση όμως με την ενότητα κράτους και εκκλησίας, θα μας τα κάνει μούτι στο τέλος. Από τη στιγμή που βρε αφεντικό ΕΧΟΥΜΕ πρόεδρο, κυβέρνηση, κοινοβούλιο, τα κόμματα, την δικαστική εξουσία, τον τύπο, εσύ τι πας να τα αντικαταστήσεις όλα αυτά? Εμείς τι θα κάνουμε?

-Μα ό,τι κάνετε και τώρα Καρα-τζιζ! (Μωρέ θα οργανώσω εγώ ένα Let’s-take-Agia-Sofia tour και θα σε βάλω ξεναγό, να σε κάνουνε τουλούμι μόλις φτάσεις, κέρασμα!)
Δεν έχεις καταλάβει μικρόνοα πως η θρησκεία αυτή τη στιγμή συνοψίζει ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του Ελληνα, 8 σε 1? Πατρίδα όπως Αρκαία Ελλάντα, Οικογένεια όπως Διαφήμιση Βιτάμ, Ευημερία όπως φραπόγαλο και BMW, Ιδανικά όπως Δημόσιο και Fame Story, Ηθική όπως Τυφλοσούρτης του τι να ΜΗΝ φαίνεται ότι κάνετε, Θρησκευτικό συναίσθημα όπως αγγαρεία ή φιέστα Γάμος-Βάφτιση-Κηδεία, Πνευματική αναζήτηση όπως Μπουζούκι και Κατάνυξη Χριστούγεννα-Πάσχα και Ασφάλεια όπως ο Big Brother Λύκος διώχνει ΟΟΟΟΛΟΥΣ τους κακούς γιατί σας αγαπάει βρε κουτά! Τι έλεγες είπαμε? Γιατί μ’έπιασε μια λιγούρα... (άρπα την!)

Παιδίιιιιιι! Το Πεντελικόν ντελίβερυ παρακαλώ πολύ!

(τσακίζεται ο ήρωάς μας να κλείσει τριαξονικό για την παραγγελία για τις λιγούρες...)

-(Τι να πεις στο βομβαρδιστικό Τρίτηκαιδεκατρεισίδης?!?!?!) Βρε αφεντικό, να, έκανες κάποιες καλές κινήσεις και μπήκαμε στον χάρτη, να, με τις ταυτότητες, το έκανες μεσανατολικό το ζήτημα, αλλά-

-ΤΙ ΑΛΛΑ ΚΑΡΑ-ΦΑΠ? Τι αλλά? Το ξαναέσφιξα κορσέ το θέμα κράτος-θρησκεία-εκκλησία, για να μου το παίζετε τώρα ανωτέρου και πολιτισμένου γωνία? Ρε δεν έπεφτε καρφίτσα στου Αι-Διονύση με όλο το Δικαστικό και τους ανώτατους, δε νοείται αρχή του ο,τιδήποτε χωρίς τον αγιασμό του, και θα μου λες τώρα ότι πρέπει να ακούμε και τις πιο προοδευτικές απόψεις? Ε? Που ξανάφερα την απειλή της ιπτάμενης σφαλιάρας στο κάθε ραμολί και τα «willkommen, bienvenue, welcome» στα κωλόπαιδα από την άλλη, που δε νοείται λειτουργία χωρίς τα πολιτικά ρετιρέ,και επιτάφιος και ανάσταση και μην πω τώρα από Δεκέμβριο μέχρι Αι-Γιαννιού που τους πάω μια στο καρφί και μια στο πέταλο? ΕΕ? Που τους έχω ρίξει το δίχτυ και τραβάω σχοινάκι από δω, σχοινάκι από κει? Που ψαρεύω και σας τους φέρνω στο πιάτο χωρίς να πάρουν πρέφα οι... ιχθύες? Και χωρίς έλεγχο? ΕΕΕ?

-(Ε ρε την τύχη μου τη ξεσταυριώτισσα) Οχι, συμφωνώ και επαυξάνω, δικός σας είμαι, κι εγώ τα ίδια προσπαθώ να κάνω με λίγο καρύκευμα από πάνω, αφού μου λείπει το θρησκευτικόν του πράγματος, αλλά έχουν αρχίσει να μας παίρνουν στο ψιλό αφεντικό, το λαϊκό έρεισμα πλέον δεν-

-ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΧΕΖΕΙ ΜΩΡΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΕΡΕΙΣΜΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΩ ΣΤΗΝ ΚΡΑΝΑ?! Πού θα πάνε μωρέ? Με τόση δουλειά που έχω πατήσει και τέτοια πλύση εγκεφάλου ποιός τους έρχεται στο μυαλό? Οι παπαροκάδες? Τα φολκλόρ με τα μαύρα? Που τα είδαν κι αναταριάστηκαν και ούτε τα κανάλια τους παίζουν πια? Ετσι να κουνήσω το δαχτυλάκι μου, με παίζουν παντού, τι μου τσαμπουνάς τώρα? Ποιόν χειροκροτάνε μωρέ στο έμπα? Ούτε Παξινού στην Επίδαυρο να ήμουνα! Ελα που σου κάνω και αβάντες με την Δεξιά του Κυρίου τώρα...

-(Η μέση μου, τα χέρια μου, ξεπετσιάστηκα τρίβε-τρίβε στα ροδόνερα μην πω τίποτα χοντρό νυχτιάτικα!) Ναι, έχετε δίκιο, απλώς σκεφτόμουν το ότι η δημοτικότητα κάποιον πιο σεμνών και λιγότερο προβεβλημένω ανθρώπων, που φέρνουν προς το λιπόσαρκό τους και απόο περιουσία δεν-

-ΤΙΙΙΙΙΙΙΙ? Θα μου συγκρίνεις τώρα τον άλλον που τό’χει τάμα να μαζοχιστεί μέχρι ν’αγιάσει, με μένα που πάω ρε να σας βολέψω, να φάτε όλοι σας και να γίνουμε πάλι υπολογίσιμη δύναμη?

- Αφεντικό αυτό ούτε πια εγώ το πιστ-

- ΤΟ ΠΟΔΟΛΟΥΤΡΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΑΡΑ-ΒΛΑΞ! Οποιανού δεν του αρέσει, τη βόλτα του! "

Παιδίιιιιιι!!!! Ζεστές πετσέτεεεεες!

Πήγαινε Καρα-φτου τέκνον μου και αύριο στο Εκκλησίασμα παρακαλώ. Να περάσει ο Κωστάκης, μου χρωστάει ένα μασσαζάκι που τον ξελασπώνω...

(έρχεται ο Σπιχάκης κουβαλώντας πετσέτες, ρόμπες, νυχτικά, παντόφλες, κεριά, αρώματα, λάδια του μασάζ κτλ)

Ο Καρατσάφ δεν καταλαβαίνει πώς αυτό που είχε μπροστά του μπορούσε λαϊκίζοντας να κάνει τέτοιο γκελ στον κόσμο, να είναι περσόνα με ειδικό βάρος, καλό, κακό, γελοίο, σωστό, πάντως ειδικό βάρος… και να μην βγάζει μάτι αυτή του η με λάβαρο XXL έπαρση, ενώ αυτός και οι συνάδελφοί του, μουρλαινόντουσαν να «σκύβουν» πάνω από τον λαό και παρ’όλ’αυτά να είναι... ζηροκομμεντάδες στις κλίμακες του κύρους...

Καλά, να συνεννογιόντουσαν τουλάχιστον για τα διαχειριστικά:

-Αφεντικό, πριν φύγω (που να μην ξανάρθω), κάπου διάβασα ένα που έλεγε «Η τσόχα στον δίσκο», σε εφημερίδα ήτανε, σε βιβλίο ήτανε, σε περιοδικό, σε καμμιά απο αυτές τις σελιδς που μου βγαίνουν όταν πάω να κλέψω ιδέες από το ίντερνιετ, λέω να σας το κάνω σλόγκαν, να το λέμε συνθηματικά έ? Πάω... «τον δίσκο στην τσόχα»! Καλό εε? Θα παίξουμε απόψε? Θα ποντάρω για λογαριασμό σας ή θα τα ρίξουμε όλα Σ/Κ?

-Οχι Καρα-χλιατς αγόρι μου, είμαι απασχολημένος απόψε, έχω να επιληφθώ κάποιων κατηχήσεων και θα πρεέει να είμαι εξαιρετικά νηφάλιος, να καταλάβω μέχρι τελευταίας ρανίδος την έγχυση των Εθνικών Αρχών και Ονείρων σε φρέσκα μυαλά, που πρέπει να τα διαμορφώσουμε (α)καταλλήλως...
Ελα σε παρακαλώ, έχω λίγη πνευματική προετοιμασία ακόμη... Η νύχτα προβλέπεται εξουθενωτική... (φίλα τώρα χέρι ηλίθιε και τζους!). Το Σ/Κ τα περί τσόχας...

-Ναι αφεντικό (μμμματς! Μπλιαξ! Αηδία!), όμως προσέξτε γιατί με το θέμα των προγαμιαίων σχέσεων και της ομοφυλοφιλίας και της μοιχείας–

-Τι εννοείς Καρα-σουτ? ΤΙ μπηχτή είναι πάλι αυτή περί προγαμιαίων σχέσεων? Αφού εγώ είμαι παντρεμένος με την εκκλησία και το ξέρεις, οπότε δεν ισχύει το προ- στις γαμιαίες σχέσεις μου. Το ομο-δεν ισχύει διότι εγώ κυρήττω την αγάπη, η οποία ως γνωστόν δεν έχει φύλο, και στο περί μοιχείας, δεν μπορώ να γίνω μοιχός από τη στιγμή που είμαι παντρεμενος με μίαν ιδέαν και δεν έχουμε ούτε πράξη γάμου ούτε καν pre-nup. Είμαι πανταχόθεν καλυμένος, and you are not!

Ωχ, η αναμετάδοση απο τα γκατζετάκια του Σπιχάκη διακόπηκε απότομα... Η οθόνη των υπολογιστών βγάζει ένα "Page could not be found" και σε κάθε refresh αναβοσβήνει ένα “Moderation enabled”. Μυστήρια πράγματα...

Να φέρουμε κάποιον για ευχέλαιο... Αντε και να παμε για ύπνο, εμείς, τα απο-λωλά προβατάκια, να φαρμακώσουμε λίγη ξεκούραση, όσο κάποιοι άλλοι κοιμούνται τον ύπνο του πλουσίου....

Αυλαία και καληνύχτα από την Γκόθαυμ μετρόπολις...


Aphrodite said... στο http://www.doncat.blogspot.com, post "Η Τσόχα στο Δίσκο", 02.10.06. Αν θέλετε μπορείτε να αφήσετε κι εσείς το σχόλιό σας εδώ.