Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Μπρος στη νιότη τι'ν'η ντόπα...


Καλά, δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να είμαι σε τέτοια φυσική κατάσταση στα 50 μου, που να έχω τον -κι επί ελληνικού εδάφους must- personal trainer στο σπίτι μου 24/7 να με περνάει ανελέητο boot camp, και τα συμβόλαια ν'απειλούν να μου βγάλουν τα νύχια έτσι και δεν γεννήσω κι άλλα χρυσά αυγά...

Θα μου πεις, αν ήσουν στη θέση της, θα ήξερες ότι ή αυτός ο δρόμος ή η κατηφόρα. Τόσο απλά.


Κι αυτός ο δρόμος είναι κι αξιοζήλευτος, ένα απόλυτο trend της εποχής μας: γυμνάσου και γίνε βιονικός και uber-sexy, ή αι χάσου μες τις πατσές, αξιοθρήνητο πλάσμα!

Αλλά από την άλλη, αν για να κάνω όλες αυτές τις ταρζανιές και να δείχνω uber-sexy θα πρέπει να βαράω ενέσεις και να τρώω μαρούλια... να μου λείπει!

Να πάω π.χ. να σηκώσω ένα γάλα και δυό τσιπς από τον Σκλαβενίτη και να είμαι όλο σχοινιά και κροκάλες αντί για μυς και δέρμα... μπλιαχ, άσε καλύτερα...


Για να μην προκαλώ λοιπόν το κοινόν αίσθημα, θα πρέπει να εξαφανιστώ και να πάρω το χαμένο μου κορμί μακριά. Ας τηλεφωνήσω καλύτερα στη θεία μου την Περμανθούλα να την κάνουμε για Χαβάη - αφού το ζώον ο Θωμάς ακόμη είναι σπίτι, γιατί τον παίρνω και μιλάει... :)))


ΥΓ- εγώ θυμόμουν ρε γμτ ότι οι γυναίκες καλό ήταν να είναι γυμνασμένες, αλλά καλό ήταν να είναι και απαλές... μην πω κι αφράτες ανά... κάποιες ζώνες (sic). Πωπωωωω, σκέτη αρχαιολογία αισθάνομαι!!!