Δε μου έφτανε το προηγούμενο ερωτηματολόγιο, μου η-μεηλιάστηκε (καλό ε?) από δέκα μεριές και το άλλο, το πιο κουλίδου. Οπότε here goes:
1. Γιατί κλαις; Απ'τα νεύρα μου. Για να μη σε δείρω.
2. Γιατί ΔΕΝ κλαις; Χμ, να σου πω, τα ληγμένα δεν σε πιάνουνε, αν δοκίμαζες κάτι άλλο?
3. Πού είναι ο βάλτος; Στο βρακί σου. Αν το έβγαζες καμμιά βόλτα πότε-πότε... (όχι το βρακί βρε ηλίθιε!)
4. Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας; Ποιός? Εσύ και η σεμνοτυφία σου, πακετάκι. Πού είναι? Στο μυαλό σου μέσα, που δε σ’αφήνει να δεις τα πράγματα όπως είναι: ένα απέραντο κρεβάτι my friend!
5. Πού συναντάς μία εντελώς δική σου άβυσσο; Στο Baskin Robins. Οταν κάνω μεταμεσονύκτια διάρρηξη με ένα κουτάλι ανά χείρας.
6. Περιφρονείς κάτι; Σιιιγά! Ο,τι αξίζει την περιφρόνησή μου, δεν μπαίνει καν στον χάρτη της προσοχής μου! (Πςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς! Τι είπα πάλι!)
7. Θα ερωτευόσουν για πάντα; Γιατί, υπάρχει κι «Οχι για πάντα»? Κοίτα να δεις...
8. Γιατί πωλούνται τα "έργα τέχνης"; Γιατί έχουμε κι έξοδα παράστασης! (επ, σιγά μανδάμ, η μύτη σας!)
9. Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση; Μόνο αν αφαιρεθούν και από το «αοιδός» δίπλα στο όνομα της Θώδη, της Βεντή, του Βας-Βας-Βααας και του Εθνικού μας Σταρ...
10. Do you remember revolution? Θυμάμαι το evolution, κι όσο μας βλέπω νομίζω ότι κάναμε ένα βήμα πίσω... ο Δαρβίνος θα είχε μπουρδουκλωθεί με τις μαϊμουδιές μας καλέ μου συμπολίτη!
11. Θα ανέβαινες ένα βουνό αν το επέβαλε το ωροσκόπιό σου; Μωρέ θα κατέβαινα κι ένα ωροσκόπιο αν μου το επέβαλε το βουνό μου, τι λες τώρα...
12. Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ' τον πάγο; Μπα, δεν θα προλάβαινα, θα τον είχε καθαρίσει η γιαγιά. Ξέχασα να σου πω, η γιαγιά μου είναι η γιαγιά Ντάλτον!
13. Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι; Και να χάσω όλη τη φάση? Εδώ στα καλά της, και την ζω σαν η απόλυτη μετριότητα... και πάει η έρμη για καφέ με τις φίλες της, τις άλλες τις ζωές, και κλαίγεται για το κακό που την βρήκε, να την ζω εγώ η άχρηστη... πού να μου στήσει και καρτέρι να τα θαλασσώσω κιόλας!
14. Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε απ' το νόμο; Δεν κάνω τίποτε σκεπτόμενη τις επιπτώσεις του νόμου. Ο,τι κάνω θα το έκανα έτσι ή αλλιώς! Οπότε θα κυλούσε όχι μόνο η πέτρα του θανάτου, αλλά κι η πέτρα από τα νεφρά μου, μαζί κι η μαύρη πέτρα που ρίχνω πίσω μου με κάθε χυλόπιτα (που τρώω) μπορώ να σου πω...
15. Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε τα μεσάνυχτα απ' την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν; Ειδικά την Αχαρνών? Μεσάνυχτα? Χμ, με κάνα-δυό μπατσούληδες για να τα τσούξουμε, γιατί όχι? Κι άσε να τους συλλάβω εγώ μετά...
16. Θα σκότωνες τον Μπους αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ; Καλέ κι με ένα, μην το συζητάς!
17. Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια; Μόνο αν σου είχα δώσει από αυτό που πίνω, για να δεις κι εσύ τ’αστέρια κι όχι μια φαφούτα!
18. Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένη; Μόνο αν δεν είχα κατουρήσει μέσα πρώτα!!!
19. Κι όταν ο Μίκυ-Μάους έφυγε στα ξένα, εσύ πού ήσουν; Ψωνίζαμε κυλότες στου Αεράκη με τη Μίννυ!
20. Με τι θα ήθελες να σε μετράνε; Με μονοψήφιο αριθμό Νόμπελ, διψήφιο αριθμό Πούλιτζερ, τριψήφιο αριθμό βραβείων «Πρωτοεμφανιζόμενης» σε δεκάδες διαφορετικά πράγματα και άντε, μου αρκεί κι ένα μόνο στέμμα «Μις Κάτω Κουκουβάουνες».
Λοιπόν, σκυτάλη σε όλους όσους θέλετε (μη με κάνετε ρε σεις κουρασμένη γυναίκα να παίρνω σβάρνα τα μέηλς & τα +βλόγια+ σας!), έχει πολλά περιθώρια τούτο εδώ να του δώσετε να το καταλάβει! Και για να μη ντρέπεστε, δεν ξεκινάτε οι Mtryfo, Spitogata, Stassa, Badly Drawn Boy, Dionm και -last but not least- Provato?
