Με πολλή φόρα ξεκίνησαν τα πράσινα! Μετά το μεγαλειώδες: "ΠΑΜΕ!"(Οοπα!), το πόπολο στέκεται σούζα και περιμένει... περιμένει... περιμένει... Ναι, πάμε, αλλά ΠΟΥ ΠΑΜΕ? Οκ, Οκ, ξέρω, παράδοση-παραλαβή υπουργείων, υποθέσεων, χαρτούρας, εργαζόμενων, πελατών κτλκτλκτλ, αλλά πραγματικά αν αφουγκραστείς αγορά, κόβεις την σιωπηλή αναμονή με το μαχαίρι.
Και προσωπικά βαρέθηκα τα επικοινωνιακά φανφαρονρόν που τρυπάνε αυτιά, σαν καλή ώρα το gummy bear. Για να δούμε τι θα γίνει από μια κυβέρνηση που απολαμβάνει την τελευταία ίσως ισχυρή πλειοψηφία, πριν ξεχειλίσει το ποτήρι της πολιτικής μας πίστωσης χρόνου...
Οχι τίποτα, αλλά να ξέρουμε αν θα φάμε στη μάπα και την επόμενη παππούς-κόρη-εγγονός/ή δυναστεία σε λίγο... Να και κάτι στο οποίο ξεπερνάμε τους Αμερικάνους τώρα που το σκέφτομαι, αυτοί όλο κι όλο που είχαν ήταν ένα Κεννεντέικο... ενώ εμείς, αααααα, όπως και να το κάνουμε, το τριτώνουμε άνετα!
Προς το παρόν, θα κάνω ό,τι πεις... (ακούστε το τραγουδάκι, λέει κάτι προφητικό: "στα παπάρια μου σε γράφω, είμ'οχτώ και κάνω μπάφο", ελπίζω να μην χτυπήσουμε κι άλλο πάτο ως κοινωνία και role-models γενικότερα!)