"Δεν είμαστε ιδιοκτήτες, είμαστε διαχειριστές!".
ΜΕΓΑΛΕ!
Ο τελευταίος που είπε κάτι τόσο χαρισματικό ήταν ο J.F.K. με τα τσιτάτα "Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα" και τα γνωστά...
Τεσπα, η διαφήμιση είναι ε-ξαι-ρε-τι-κή! Χώρο στο τζάκι του ad-CEO για τα βραβεία που έρχονται! Το concept με τα εκατοντάδες post-it με τις ευχές πάνω στο αεροπλάνο (θυμήθηκα την θεόρατη Proust armchair -9η φωτο από πάνω- με τα πλακάκια, που την είδαμε κι έξω από το Μέγαρο Μουσικής σε σχετική έκθεση), είναι πανέξυπνο, η μουσική υπόκρουση πραγματικά grande και το γύρισμα.. απλά έξοχο*.
Τι ωραίο έστω και μια καμπάνια να σε καθηλώνει... ή μάλλον, ειδικά μια καμπάνια να μπορεί -μες τον ορυμαγδό από όλες αυτές τις εικόνες και τον καταιγισμό πληροφόρησης- να σε πιάσει απ'τα μούτρα και να σε καθηλώσει, ξανά και ξανά και ξανά!
Δεν είναι βλέπεις μόνο που η Ολυμπιακή, παρ'ολες τις γκρίνιες και τις χασούρες, σημαίνει τόσα πολλά για μας τους 'Ελληνες... το ίδιο το επίσημο λανσάρισμά της με αυτές τις ταινίες μικρού μήκους, μας έκανε εθνικά υπερήφανους!
ΕΥΓΕ!!!
'Αλλο τώρα το τι πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια παίζονται με τον αερομεταφορέα και τι συμβόλαια "ξεζουμίσματος" κάνει ο όμιλος με το προσωπικό του...
Καλοτάξιδη!
*μικρή μόνο απορία: φτάνει που ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας δεν σήκωσε ο άκαρδος το βλέμμα του να καμαρώσει το πετούμενο, κι ο άλλος ο μπλαζέ τυπάς-πλάτη με την καφεδιά στο χέρι μπροστά στο παράθυρο, λες κι ήταν μία από τα ίδια... ήταν ανάγκη να ξενερώσουμε από το αρχικό ονειρικό γύρισμα, με εκείνες τις computerised σκηνές των αεροπλάνων σε σχηματισμό χήνων που μεταναστεύουν? Τι αγαρμπίλα ήταν αυτή! Αχ οι πελάτες... αχ οι πελάτες, με άποψη για το δημιουργικό κάθε καμπάνιας, να χώσουν παντού το προιόν "όπως βγαίνει από το εργοστάσιο, με τη λάμπα χειρουργείου από πανω", ακόμη κι όταν εκείνο κυριολεκτικά... έχει απογειωθεί!!!
