Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2006

Artflo by Stavros

Τα λουλούδια της αγάπης είναι γαλάζια.

Από τότε που ξεκίνησε ο Σταύρος την συλλογή ποστς από φίλους, που με όχημα τα λουλούδια θα έγραφαν για ολόκληρα κομμάτια της ζωής τους, σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να προσφέρω κι εγώ... Η αλήθεια είναι ότι πολλες φορές υπάρχουν στο background τουλάχιστον, αν όχι πρώτα-πρώτα (γάμος, καλέσματα), λουλούδια που ομορφαίνουν τον χώρο και κάνουν όλη την ατμόσφαιρα πιο εορταστική, πιο χαρούμενη, πιο αξιομνημόνευτη (εικόνες της Οπερας της Βιέννης πχ ανήμερα Πρωτοχρονιά, με καταρράκτες λουλουδιών, μαγεία!).

Δυστυχώς έχουν γίνει πολυτέλεια στις μέρες μας, μια που για δώρα προτιμάμε τα πιο "πρακτικής" φύσης και σπανίως σκέφτεται κανείς να στολίσει το σπίτι του και τις καθημερινές. Ο,τι υπάρχει στη βεράντα ή στο παραθυράκι της κουζίνας και άμα... Ως ζωντανά που είναι, θέλουν φροντίδα, χρόνο, ενασχόληση... Ποιός έχει χρόνο για αυτά? Κι ας ανοίγει το μάτι μας κι ας ευφραίνεται η καρδιά μας όποτε αντικρύζουμε την ομορφιά τους.


Την ομορφιά τους... Ειλικρινά, δεν έχω δει άσχημο λουλούδι! Τι κρίμα που δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους ανθρώπους, ε? Και δεν μιλάω για το απ'έξω μας, αυτό μπορεί να.. λουλουδίζει! Το από μέσα όμως? Πόσο λίγα χρειάζεται για να γίνει ανθόκηπος, περιβόλι, οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνος η καρδιά ενός ανθρώπου... Ηλιος, νερό και από τον σπόρο τσουπ! Πήρε τον δρόμο του. Ανθισε!

Αλλά να μην ξεχάσω, θέλει και ρίζες... Να έχει τα πόδια του στη γη, να έχει αξία που σηκώνεται και ατενίζει το ουρανό. Πόσο εύκολα το ξεχνάμε, τα πόδια μας στη γη...

Αϊντε, πάρτε κάνα λουλούδι σήμερα και χαρίστε το σε κάποιον που αγαπάτε, σίγουρα θα του φτιάξετε τη μέρα!

Σταύρο, δεν μπορώ να σε ευχαριστήσω αρκετά για την τιμή...
:))))

(σημ: ο τίτλος του ποστ ιδέα του dodos)