Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Ζήτω το Εθνος! (Το Ποιό?!)


Α ρε μπομπιράκια, ξεκινάτε με την πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι σταθερός, οι μεγάλοι είναι σπουδαίοι και ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, τίποτα δεν θα αλλάξει και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μεγαλώσετε αρκετά για "να σας παίξουν κι εσάς" οι "wow!' μεγάλοι... Κάθε φιλί που δίνετε είναι "φιλάκι" αγνής χαράς ψυχούλες μου...


Ενώ ταυτόχρονα οι πολύ μεγάλοι έχουν πια την βεβαιότητα ότι ο κόσμος αλλάζει άρδην, πριν από αυτούς, χωρίς αυτούς, και τον φόβο ότι αυτά τα οποία πίστεψαν και αυτά για τα οποία πόνεσαν, δε θα σημαίνουν τίποτα σε κανέναν μετά από λίγο καιρό... κάθε φιλί που δίνουν είναι κι ένα "αντίο" να σου ραγίζει την καρδιά...

(φωτό: ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Παμμακεδονικής Ενωσης ΗΠΑ σκύβει και φιλά το έδαφος φωνάζοντας «ζήτω η Μακεδονία».)


Γι'αυτό κι εγώ δεν κοιτάζω πλέον παρά μόνο τα F-16 απ'την ταράτσα μου, ως πολύ εντυπωσιακά δείγματα αεροναυπηγικής - ένα εκ των οποίων πολύ θα ήθελα να το πιλοτάρω μια φορά κι εγώ... (άσχετα αν ανάθεμα κι άμα τα κατάφερνα να το απογειώσω 30 πόντους από το έδαφος!) :ΡΡΡ

Ολες οι φωτο της παρέλασης από Καθημερινή.