Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Ημαρτον!!!


Αναδημοσιεύω άρτι αφιχθέν e-mail:

"Δελτίο Τύπου

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων στο μονομελές πρωτοδικείο Αθηνών από τις Κοκκώνη Κουβαλάκη, Μαρία Ρόδου και τον Δημήτριο Λάμπρου κατά του σωματείου μας, που αξιώνουν την παύση της χρήσης των «"εθνικών" τοπικών χαρακτηρισμών Λέσβιος, Λεσβία, Λέσβια, Λέσβιο, Λεσβιακός –ή, ό».

Ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης έχει οριστεί η 10η Ιουνίου 2008.

Το σωματείο μας από την πρώτη στιγμή αποφάσισε να ονομαστεί Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας για να κάνει τις λεσβίες περισσότερο ορατές στην Ελληνική κοινωνία. Είναι ολοφάνερο ότι αναφερόμαστε σε γυναίκες με ομοερωτικό προσανατολισμό. Η λέξη λεσβία χρησιμοποιείται διεθνώς και επισήμως με τη συγκεκριμένη σημασία από τον 19ο αιώνα.

Η έλλειψη ανοχής που εκφράζεται με την κίνηση αυτή συνιστά λεσβοφοβία. Αν οι ενάγουσες και ο ενάγων θεωρούν ότι η χρήση του συγκεκριμένου όρου «προκαλεί και προσβάλει το δικαίωμα της προσωπικότητας... καθώς ενέχει προσβολή της αξιοπρέπειας (τους)», αυτό οφείλεται στην ομοερωτοφοβία που συναντάται δυστυχώς σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Πιστεύουμε ότι σε μία κοινωνία όπου καμία και κανένας πολίτης δεν θα ήταν Β' κατηγορίας εξ'αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού του/της, κανείς λεκτικός προσδιορισμός δεν θα μπορούσε ούτε να προκαλέσει ούτε να προσβάλλει καμία και κανένα συμπολίτη μας.



Με εκτίμηση,

Το ΔΣ της ΟΛΚΕ"


Να μην τις λένε "Λεσβίες". Και πώς να τις λένε? Να τις λένε "Κρητικές". Και γιατί να τις λένε "Κρητικές"? Εμ πώς να τις λένε? Να τις λένε "Ζακυνθινές". Και γιατί να τις λένε "Ζακυνθινές"? Εμ πώς να τις λένε? Να τις λένε "Αντιπαριανές", "Ναυπακτιώτισσες", "Θρακομακεδόνισσες", "Κατωνταβραντομικρομηλιώτισσες" (να δω Αγγλο να το προφέρει αυτό!) κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ...

Μωρέ κι Αρειανές να τις λένε, εκεί είναι το πρόβλημα? Εδώ όλη η κοινωνία έχει σχιζοφρενιάσει και απαξιώνει τα πάντα! Εκπτώσεις παντού και όλοι σε έναν συνεχή κι ανελέητο υποβιβασμό της υπόστασής μας σε κάθε επίπεδο. Υποφέρουμε σαν άτομα, σαν άνθρωποι, σαν όντα με σώμα και ψυχή. Με λίγες στιγμές ευτυχίας να μας κρατήσουν στην πλημμύρα των προβλημάτων. Αυτό μας μάρανε τώρα?! Χρειαζόμαστε επιτέλους να ωριμάσουμε και να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Το μέλλον απλώς έχει δείξει τα δόντια του, δεν έχουμε δει τα χειρότερα...