Θεοδωρόπουλε, Θέλω την Αφίσα σου! Γίνεται?

Και μου έστειλαν που λέτε το εξής εκπληκτικό από την εφημερίδα "ΘΕΜΑ", φύλλο 31.12.06, στήλη "Κλαρίνα Μπουράνα" του Τάσου Θεοδωρόπουλου (μορφή!!!), έχει και η-μαίηλ, ttheodoropoulos@mnm.gr, σπεύσατε! Αντιγράφω μια που ακόμη δεν το βρήκα σκαλισμένο σε μάρμαρο:

"Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε μεγαλύτερη ποσότητα συγκεντρωμένης ανυπόγραφης μαλακίας από αυτή που συναντά κανείς στη συντριπτική πλειονότητα των blogs.

Με ορισμένες λαμπρές (και συνήθως ενυπόγραφες) εξαιρέσεις, η φυλή των blogers εκμεταλλεύεται τον ανεξέλεγτο χώρο του Διαδικτύου για να ξορκίσει την προσωπική της αποτυχία να εκφραστεί συγγραφικά μέσα από καποιον φορέα που θα χρειαστεί να εγκρίνει την αξία δημοσίευσης των παραληρημάτων της, πλασάροντας τον λεκτικό αυνανισμό της σαν ελευθερία έκφρασης.

Αποτυχημένοι ποιητές, επίδοξοι συγγραφείς επιθεώρησης του Δελφινάριου και αργόσχολοι αναλυτές της θεωρίας της τηλεκατευθυνόμενης μαϊμούς-αυτόματου καθαριστή αυγών, με τα ζωτικά τους όργανα συνδεδεμένα με τον προσωπικό τους υπολογιστή, σκουπίζουν τα υγρά των σεξουαλικών τους περιπλανήσεων στο διαδικτυακό πορνό, πάνω σε πλήκτρα, κοινωνώντας μέσα από τις ημερολογιακές σελιδες των γραφτών τους το μετεγχειρητικό τραύμα της λοβοτομής τους.

Καυτηριάζοντας υποτίθεται οι blogers την κενότητα και το ξεπούλημα των παραδοσιακών media, οικειοποιούνται τις πλέον τερατώδεις εκφράσεις του, αναπαράγοντας με τον πλέον άτεχνο τρόπο την lifestyle κενότητα, αναβαπτισμένη σε "αντίσταση".

Με τη σειρά τους τα παραδοσιακά μέσα και οι σαρανταφεύγα εκφραστές τους, κάθιδροι από τον φόβο τους μπροστά στο ενδεχόμενο του να ξεπεραστούν από την εποχή τους, υμνολογούν την ανυπόγραφη ηλεκτρονική ορμονική διαταραχή εκμοντερνίζοντας με όρους κυβερνολογίας τις αναμνήσεις τους από το 60'ς, 70'ς χίπικο παρελθόν τους, καθιστώντας ως μόδα και προχωρημενιά μια νέα συγγραφική ηθική, η οποία ποσώς διαφέρει από την τηλεόραση του μεσημεριού.

Ατεχνα υβρίδια στην πλειονότητά τους μιας φανζινάτης δημοσιογραφίας που λοξοκοιτάζει την beat λογοτεχνία, το ανεκδοτολογικό χιούμορ και την επαναστατική πορνογραφία στα πλαίσια μιας ισοπεδωτικής λογικής που εν δυνάμει θεωρεί τα πάντα τέχνη, τα ευφυολογήματα των blogers υποψίασαν τον μέσο συγχισμένο καταναλωτή μοντερνισμών, απέναντι στο ενδεχόμενο να έχει συλλεκτική αξία ο μπιντές της τουαλέτας του, και τον εγκλώβισαν μια και καλή στο WC, να θαυμάζει την αντανάκλαση της ημιμάθειάς του πάνω στην πορσελάνη των προσωπικών του ειδών υγιεινής.

Σύμφωνα με τους αναρχοπαπαρολόγους, η ελευθερία έκφρασης των blogs υπερτερεί έναντι της εργολαβικής, αμειβόμενης και συχνά ιδεολογικά κατευθυνόμενης συγγραφής ενός δημοσιογραφικού ή λογοτεχνικού κειμένου. Πιθανότατα ναι, όταν προκύπτει χαλαρά αλλά όχι αβασάνιστα, και όταν η έκφραση και η δημιουργία δεν μπλέκονται με τα επακόλουθα μανιοκαταθλιπτικού επεισοδίου, την παρατεταμένη αγαμία, τον αυτισμό και το "διαζύγιο" από τη ζωή εκεί έξω.

Ως έμμισθος δημοσιογράφος, με όλους τους περιορισμούς που αυτό συνεπάγεται κατά καιρούς, χαίρομαι την ευθύνη των γραφομένων μου, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα εργασίας και διασκέδασης. Ποιός φυσιολογικός εργαζόμενος άνθρωπος μέσα στο 24ωρό τους έχει τον χρόνο να ζήσει τη ζωή του και ταυτόχρονα να συντηρήσει ένα blog?

Εκτός κι αν η συγγραφή και η συντήρησή τους blog είναι αυτοσκοπός. Δεκανίκι προσωπικής κακομοιριάς, υποκατάστατο ψυχοφαρμακευτικής αγωγής ή παχυλά αμειβόμενη, ανώνυμη κακοήθεια.

Με ένα blog μπορείς κι εσύ να μιλήσεις ανοιχτά (αυτό λεζάντα σε φωτο μαύρου από τη φυλή που βάζουν πιατάκια στα κάτω χείλη για ομορφιά κι ένδειξη εξουσίας, και "λινκ" "celebrities.blog.pl")".

ΜΕΓΑΛΕ! ΠΕΣ ΤΑ! Κι έλεγα κι εγώ, τι μας πάει στραβά στη μπλογκόσφαιρα, τι μας πάει στραβά...

Αλλά τι ξέρω εγώ η ανυπόγραφα αυνανιζόμενη, που έχω το blogging ως δεκανίκι της κακομοιριάς μου, κι ούτε μέχρι το φαρμακείο για τα ληγμένα (λιωμένα... σαλιωμένα) δε με βαστάει, άστε, σκοντάφτω και στα μανιοκαταθλιπτικά μου επεισόδια, εγώ πάω, αυτά έρχονται... Που να πάρει η ευχή, άργησε και το τσεκ από το Γούγλι, κι έχω να τελειώσω τα ηλεκτρικά παράθυρα στο τζετ μου η κακοήθης!

Τεσπα, σας πληκτρολογώ μια καλημέρα με τα πλοκάμια που έχω για χέρια... Αν καλμάρουν κι οι πόνοι από τη λοβοτομή, μπορεί και ν'ανεβάσω κάνα ακόμη φανζινοειδές ποστ-ηλεκτρονική ορμονολογική αναλύση... εμ, συγνώμη, διαταραχή - από την παρατεταμένη αγαμία, έχουμε κι επίσημη διάγνωση!

Πάω τώρα, έχω φωτογράφιση, θα μου έρθει ο Διαμαντόπουλος να τραβήξει το μπιντέ μου. Να σφουγγαρίσω και τα υγρά από τις τσοντοπεριπλανήσεις μου, πλημμυρίσαμε γμτ, μη γλυστρήσουν οι τεχνικοί του, μην πάθω και καμμιά ηλεκτροπληξία δλδ! Αφροδίτη-κάρβουνο, με τα ζωτικά όργανα μπριζολάκια στο πληκτρολόγιο πάνω!

Πώς το έλεγαν Τάσο μου στο "2", αν έχεις ακούσει, "Θέλω να γ*μίσω, γιατί θα λαλήσω!", ε, αυτό! Αχου το πόσο ταιριάζειειει...

Aphrodite said and loll-ed from here all the way to the North Pole!