Ιδού και οι φωτογραφίες που έκαναν το μεγάλο buzz: Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Paul Wolfowitz, που από grooming habits δεν είναι και ό,τι καλύτερο (έχει κινηματογραφηθεί π.χ. στο Fahrenheit 9/11 να φτύνει την χτένα του πριν στρώσει μαλλί για μια τηλεοπτική εμφάνιση), κατά την επίσκεψή του σε τουρκικό τζαμί, απεκάλυψε με το που έβγαλε τα παπούτσια του τις τρύπιες κάλτσες του. Αστειεύτηκε κιόλας παρομοιάζοντάς τες με την τρύπα στην τουρκική οικονομία (αχαχα, σε καλό σου, γελάσαμε πάλι!). Καλά, τους την είχε ήδη πει, ότι αν θέλει η Τουρκία να τα ξαναφτιάξει με την Αμερική, καλό θα ήταν να παραδεχτεί το λάθος της που δεν άφησε να χρησιμοποιηθεί το έδαφός της για την επέμβαση στο Ιράκ. Βρε τον χωρατατζή! Μετά πάντως όλα οκ, συγχαρητήρια για την οικονομία της και τι καλά που θα είστε όλοι αγαπημένοι στην Ε.Ε. Ουφ, τι να κάνουμε, δεν είναι τα δυνατά του σημεία αυτά.
Το θέμα είναι το τι ακριβώς έκανε / κάνει στις θέσεις στις οποίες έχει βρεθεί / βρίσκεται, και δη στην κορυφή τώρα της World Bank, με τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν (π.χ. επιχορηγήσεις αντί δάνεια, περικοπές διοικητικών εξόδων, έμφαση στον εκδημοκρατισμό, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε...). Γιατί με το θέμα της εισβολής στο Αφγανιστάν το '01 και μετά στο Ιράκ το '03, η συμμετοχή του ως Deputy Secretary of Defense φαίνεται πως εξαντλήθηκε στο αντιδρούμε στην 9/11 με το να "μπουκάρουμε" για κάτι εφικτό λέει, ως αναίμακτη χειρουργική επέμβαση λέει, και από χειρισμό για πολιτική ανοικοδόμηση μετά, ΤΟ μπάχαλο... Περισσότερα για εισαγωγή, στην καλή μας Wiki.
Φούντωσα!
