Το ότι είμαστε στο "και πέντε" δεν το συζητάμε, το ξέρουμε, το βιώνουμε όλοι. Το ότι ακόμη και τώρα όμως, ο Ανθρωπος δεν πρόκειται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αυτό θα το δούμε σε όλη του την θλιβερή μεγαλοπρέπεια κάθε φορά που ΔΕΝ θα κάνουμε κάτι. Εμείς, εσείς, αυτοί... Και το αστείο? Το λιώσιμο των πάγων στη Γροιλανδία είναι μια καλή ευκαιρία για αύξηση του τουρισμού και του εισοδήματός τους. Σε ιγκλού από αλουμίνιο κι όχι πάγο βέβαια (πάει κι αυτός), αλλά πάντως αφορμή για κάποιες αρπαχτές που δεν τις είχαν δει ούτε στον ύπνο τους. Τι, να τους μεμφθούμε? Γιατί, σεβαστήκαμε εμείς ποτέ τίποτα? Οχι, έλεγα...
Να ζήσειειεις Γαί-α
και Χρό-νια Πολ-λά,
να μαςξεφορτωθείςαμέσως,
για δε σε βλέ-πω κα-λά!
(φιλάκι!)
What I've done / Linkin Park
ΥΓ- Ζούμε στον αιώνα που ξέρουμε όσο ποτέ πόσο πολύτιμη είναι η ζωή, και ταυτόχρονα της φερόμαστε σα να μην έχει ούτε ονομαστική αξία της μιας δραχμής, κάτι που ίσχυε για βιβλιοθήκες ολόκληρες, για πινακοθήκες, για περιουσίες και ακίνητα που δεν μπορούσαν να αποτιμηθούν με τετράγωνους λογιστικούς όρους... Πόσο δεν αντέχουμε τον ίδιο μας τον εαυτό λοιπόν, πόσο βαθιά νυχτωμένοι είμαστε - και δεν προβλέπεται ξυπνητήρι. Να σε ξυπνήσει από τον ύπνο του χορτάτου π.χ. να δεις την μέρα σου - ποιά μέρα σου? Να ξυπνήσει η Ωραία Κοιμωμένη και να δει ΤΙ? Αυτόν τον κόσμο? Αστε καλύτερα, 100 χρόνια βαθύ ύπνου να κάνουμε πλήρη παύση από ΟΛΕΣ ΜΑΣ τις δραστηριότητες και βλέπουμε... μπας και στο μεταξύ επανακάμψει ο έρμος ο πλανήτης...
