Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

Η Αξιοπρέπεια και Ιατρικό Απόρρητο Αγκαλιά στα Σκουπίδια...


Εύχομαι να του πάνε όλα καλά του Χριστόδουλου. Οχι μόνο εκείνου, αλλά και όλων των συνανθρώπων μας που υποφέρουν σε νοσοκομεία, περιμένουν μοσχεύματα, υπομένουν χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, επεμβάσεις... Κι εύχομαι ακόμη περισσότερο να σεβαστούν τα ΜΜΕ την κατάσταση ενός άρρωστου ανθρώπου και να τον αφήσουν μακρυά από όλο αυτό το γαϊτανάκι ειδημόνων και μη. Το είχαμε δει το έργο, με το Ωνάσειο και τον Ανδρέα να του σκίζουν την όποια αξιοπρέπεια στο τέλος λουρίδες, με τα συνεχή ιατρικά ανακοινωθέντα και την όλη παραφιλολογία. Να γινόμαστε κι εμείς δια της οθόνης συνεργοί σε κάτι που δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να έχουμε άποψη (εκτός αν είμαστε στο ιατρικό συμβούλιο)....

Μα να μη μαθαίνουμε για την υγεία τους? Ναι, φυσικά, αλλά απλά πράγματα. Και να γίνονται συζητήσεις με αφορμή αυτούς τους ασθενείς, που έχουν απήχηση, σίγουρα ναι: για θεραπείες, το τεράστιο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων, ακόμη και το ότι δεν έχουμε επάρκεια σε φιάλες αίματος ή (εδώ σας θέλω) το τι γίνεται στον χώρο της Υγείας συνολικά στο Ελλαδιστάν.

Αλλά το να βλέπω αρένα με τους γιατρούς, τους παπάδες και τους δημοσιογράφους στα πάνελς, όχι έκαναν καλά, όχι δεν έκαναν, όχι έβγαλε τόσα ml υγρό, όχι δεν έβγαλε, όχι είχε μεταστάσεις, όχι δεν είχε, όχι τις έκανε μετά, όχι δεν τις έκανε, όχι είναι πνευματικός άνθρωπος, όχι είναι σκέτος άνθρωπος, να δούμε και τα του Οίκου μας, ε, νισάφι!

Το παραξήλωσαν τα όρνια καθε κατηγορίας.