Τό’χω ξαναπεί, η δεξιά εν μέσω καλοκαιρινών πυρκαγιών ούτε στον ύπνο της δεν φανταζόταν ότι:
1. θα γλύτωνε την πατητή του αιώνα
2. θα βούλωνε στόματα
3. θα κέρδιζε τις εκλογές
4. θα έβγαζε αυτοδύναμη κυβέρνηση και κυρίως
5. θα κυβερνούσε ουσιαστικά χωρίς αντιπολίτευση!
Κάτι μου λέει ότι με τέτοιον ούριο άνεμο στα πανιά τους, την έχουν δει πολύ large και κάνουν σπόνσορινγκ το μπάχαλο στους πράσινους, με τον ίδιο τρόπο που έκαναν σπόνσορινγκ οι πράσινοι (μην πω κέρασμα) τον Λόρδο Βύρωνα στους γαλάζιους μέχρι πρότινος... Γιατί το να είναι αυτά τα δύο (το μπάχαλο και ο Μπάυρον) εντελώς τυχαία (αν και τεχνηέντως και επί μακρόν καλλιεργημένα) φαινόμενα, μου φαίνεται απίθανο πλέον.
Αισθάνομαι σαν αγελάδα (σκέτη, όχι αποστεωμένη αλλά τουλάχιστον ιερή) που περνάει άσφαλτο το κράτος από πάνω της, δια να συνεχίσει την ένδοξον ιστορία του. Πριν από κείνη, για εκείνη (λέμε τώρα...).
Το ανησυχητικό είναι ότι βαριέμαι το μπουνίδι στο ΠΑΣΟΚ (άλλες εποχές θα παρακολουθούσα με αυτιστική προσήλωση τέτοιες ζυμώσεις, μόνο και μόνο από το βίτσιο της ενημέρωσης), αλλά κυρίως, το ότι μου λείπει ο «απασφαλίσαντας» Λόρδος (αυτό δεν είμαι σίγουρη αν χρήζει ψυχιατρικής υποστήριξης κιόλας!).
Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύσις... Μπροστά του όλοι οι υπόλοιποι... "ασπάλακες" (κορυφαίο!) φαινόντουσαν τέρατα ψυχραιμίας, σχετικότητας, σοβαρότητας και υπευθυνότητας!
Μούουουουου!
