Α. Ραβάνος, δημοσιογράφος:
"Προ ημερών στη Βουλή είπατε ότι θα μπορούσαμε με νομοθετικές ρυθμίσεις να εξουδετερώσουμε τους οικοπεδοφάγους. Τι εννοούσατε; Γιατί δεν το κάνατε το διάστημα που είστε κυβέρνηση; Τι σας εμπόδισε; Φοβάστε το πολιτικό κόστος;"
Λορντ Μπάυρον, αδικημένος:
"Είπα επακριβώς "μακάρι να μπορούσαμε με νομοθετικές ρυθμίσεις να εξουδετερώσουμε τους οικοπεδοφάγους". Εννοούσα ότι νομοθετικές προβλέψεις υπάρχουν τόσο για την αυτόματη κήρυξη των καμένων ως αναδασωτέων όσο και για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Παρά ταύτα οι οικοπεδοφάγοι δεν αναχαιτίζονται. Ούτε οι εμπρηστές."
"Προ ημερών στη Βουλή είπατε ότι θα μπορούσαμε με νομοθετικές ρυθμίσεις να εξουδετερώσουμε τους οικοπεδοφάγους. Τι εννοούσατε; Γιατί δεν το κάνατε το διάστημα που είστε κυβέρνηση; Τι σας εμπόδισε; Φοβάστε το πολιτικό κόστος;"
Λορντ Μπάυρον, αδικημένος:
"Είπα επακριβώς "μακάρι να μπορούσαμε με νομοθετικές ρυθμίσεις να εξουδετερώσουμε τους οικοπεδοφάγους". Εννοούσα ότι νομοθετικές προβλέψεις υπάρχουν τόσο για την αυτόματη κήρυξη των καμένων ως αναδασωτέων όσο και για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Παρά ταύτα οι οικοπεδοφάγοι δεν αναχαιτίζονται. Ούτε οι εμπρηστές."
(χειροκρότημα, μπιζάρισμα, ανκόρ κτλ κτλ κτλ.)
Ε, όπως και να έχει, είναι μια ανακούφιση να ακούς από τον Καθ'Υλην / Καθ'Ολα Αρμόδιον αυτό το αποστομωτικό: "Δεν αναχαιτίζονται" βρε αδερφέ! Αυτό το "Get over it" επιτέλους! Να πάμε για ύπνο με λυμένη την απορία και κυρίως, ΗΣΥΧΟΙ!
Περισσότερα στη συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, 29.07.07
Μου θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο... Να το πω? Να μην το πω. Οχι, το λέω: Ανεβαίνει αγκομαχώντας ο Τζήζους με τον σταυρό στον ώμο τον Γολγοθά. "Πού πάμε ρε Μάνα?", "Στο βουνό Παιδί μου...", μούγκα Εκείνος. Μετά από λίγο, "Πού πάμε ρε Μάνα?", "Στο βουνό Παιδί μου...", ξαναμούγκα Εκείνος. Ε, μια, δυο, τρεις, πέντε, στο τέλος μόλις Του ματαλέει "Στο βουνό Παιδί μου", παραπονιέται: "Του χρόνου να πάμε θάλασσα ρε Μάνα...".
Ε, τι τον βάλανε να τρέχει στα όρη, στα βουνά, ξυπόλητο στ'αγκάθια τον έρμο? Αφού δεν! ΔΕΝ, πώς το λένε?!
