Ετσι μελωδικά διέκοψε το τηλέφωνο την ονειροπόλησή μου, καθώς καθάριζα φρέσκα φασολάκια.
Ναι, όταν δεν φοράω τα stilettos για την βραδυνή βάρδεια, ή τη μπέρτα για να σώσω τον κόσμο, ενίοτε απολύω την παραδουλεύτρα και τον μάγειρα, έτσι, για γούστο, και αναλαμβάνω δράση για να φάμε γκουρμέ. Φτιάχνω φασολάκια, Εκείνος λέει «μπλλλχ», οπότε πάμε Boschetto και τελειώνει η υπόθεση...
Αφού λοιπόν σιχτίρισα ρομαντικά, διότι μέχρι να πλύνω χέρια θα το σήκωνα την ώρα που θα άκουγα το «γκλαν» του κλεισίματος από την άλλη μεριά, το άφησα να χτυπάει. «Οποιος είναι, ας αφήσει μήνυμα, κωλύομαι τώρα».
Σε δευτερόλεπτα, το κινητό (σκέτο ντριν, μη γινόμαστε ρόμπες δημοσίως), όπα λέω, εδώ κάτι γίνεται. Μέχρι να πλύνω χέρια όμως έκλεισε – και δεν είχε και αναγνώριση γμτ. Εκεί σιχτίρισα πιο έντονα, αλλά άρχισα τα κρεμμύδια.
Στο τσιτσίρισμα επάνω, ξανά-μανά ντίρου-ρίρου-ρίρου. Τη μάνα του. Το σηκώνω με μισό χέρι και δυό πετσέτες, μου πέφτει, φεύγει η μπαταρία, σιχτιρίζω εντονώτατα, πλένω χέρια, το μαζεύω, κοντεύουν να μου καούν τα κρεμμύδια (αν δεν έχετε προσπαθήσει να καθαρίσετε κατσαρόλα κάρβουνο με καραμελωμένα κρεμμύδια δεύτερο πάτο, δεν ξέρετε τη γλύκα).
«$%^&*&^ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ, ΜΕΤΑ!»
Σε δευτερόλεπτα, το κινητό, και εκεί λέω το σηκώνω, κι όποιος είναι τ’ακούει!
- ΝΑΙ?
- Α, καλημέρα, κεφάκια βλέπω! (Εκείνος)
- ΛΕΓΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΟ ΚΛΕΙΝΩ!
- Τίποτα, μια ερώτηση: τι χρώμα το θες?
Παύση γιατί προσπαθώ να καταλάβω σε τι αναφέρεται. Είπαμε να ψωνίσει κάτι και δεν το θυμάμαι? Είναι σε κανα Hondos και θέλει να μου κάνει τον καλό? Εχει ανοίξει Αεράκης δίπλα στο Χρηματιστήριο?
- Πες μου σε παρακαλώ, δεν έχω πολύ χρόνο!
- Πορτοκαλί! (ε, πετάω κι εγώ μια μαλακία να ψαρέψω κατάσταση)
- ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ?
- Ναι, γιατί, δε σ’αρέσει? (...χμμμμ... κάτι ύποπτο συμβαίνει εδώ!)
- Δεν βγαίνει σε πορτοκαλί!
- Να τους πεις να το βγάλουν σε πορτοκαλί. Αντε γειά!
- Μισό λεπτό, δώσε μου μια εναλλακτική...
- Ωραία, μωβ!
- ΜΩΒ?
- Ναι, μωβ, εσύ τι ζόρι τραβάς?
- Μα ούτε σε μωβ βγαίνει!
- Εντάξει λοιπόν, πάρ’το σε καννελί με πουά και λαχανί κλάρες και παράτα με!
- γκλάν!- (ναι, είμαι πολύ τρυφερή τα πρωϊνά).
Μετά από λίγο πάλι τα ίδια:
- ΝΑΙ?
- Κοίτα, είναι σοβαρό, πες μου ένα χρώμα της προκοπής.
- Ασπρο! Δε βγαίνει η χαριτωμενιά σου σε άσπρο? (δεν είχα ιδέα για τι μιλούσαμε, αλλά ήδη είχα ακουστικό στον ώμο και ανακάτευα φαί και εκνευριζόμουν by the minute).
- Ασπρο is not an option!
- Εντάξει. Μαύρο.
- Χμ, μαύρο... καλό φαίνεται. Αλλά έχει ο γείτονας. Θα λέει ότι τον αντιγράφουμε (ποιός απ’όλους και τι ακριβώς μαύρο έχει και πού το ξέρει?)
- Οκ, το ενδιάμεσο, γκρι. Μας κάνει?
- Γκρι... γκρι... χμμμμ.... Μολυβί γκρι, ναι, μας κάνει μια χαρά. Η γκρι γραφίτη, χμμμμ...ναι, οκ, έγινε, όλα οκ, άντε, γλυκ-
-Γκλάν!- Του το βρόντηξα. Μην παίρνουμε και θάρρητα τώρα...
Για καμμιά-δυό μέρες ούτε καν που το ξαναθυμήθηκα, μέχρι που ένα βράδυ μου λέει «Αύριο θα σου φέρω και το καινούριο αυτοκίνητο» πριν γυρίσει πλευρό.
PANIC!
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ?
ΤΙ, ΠΟΙΟΣ, ΠΟΤΕ, ΠΩΣ, ΓΙΑΤΊ?
ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΜΙΛΑΓΕ?!?!?!?
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Εχω που έχω και το θέμα με την αϋπνία, δεν έκλεισα μάτι παρά ξημερώθηκα στο γραφείο και το πισι να προσπαθώ να θυμηθώ τι είχα δει που μου άρεσε, ποιά προσπέκτους είχα σημειώσει, ποιό ήταν το short-list μου, τι συνδυασμούς από εξτρα ήθελα σε κάθε μοντέλο, πότε είχαν ετοιμοπαράδοτα, τι σκατά θα μου εμφανιζόταν στην πόρτα αύριο... Να σκάσω ήμουν!
Από τη μία χαιρόμουν σα μωρό που του λένε «Αύριο έχει Χριστούγεννα», από την άλλη ήμουν μες τα νεύρα διότι δεν είχα... ερωτηθεί σχετικώς. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ σχετικώς, όχι το χρώμα.... Συν ό,τι και να ρωτούσα, και σε καυγά τρικούβερτο θα κατέληγε, και έτσι ή αλλιώς το είχε αγοράσει ήδη, οπότε θα το φορτωνόμουν, τελεία και παύλα. Διότι δεν ξέρω καμμιά αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που να σου βάζει και κάρτα αλλαγής μέσα στο αμάξι.Ευτυχώς είχε πετύχει αυτό που ήθελα πιο πολύ, το οποίο όμως δεν του το είχα πει ποτέ, δεν είχαμε κάτσει να το συζητήσουμε ρε παιδί μου! Δεν είχα προλάβει καν ν’αφήσω το όνομα του μοντέλου σε post-it στο ψυγείο (I.M. my ass, πιο direct communication απ’αυτό δεν υπάρχει!). Πώς το πέτυχε, ένας Θεός ξέρει!
Κι ευτυχώς που δεν βγαίνει σε πορτοκαλί.
Το φαντάζεστε?
