Holidays and trade union agitation, 1927: during the twenties, the Dutch trade union congress [Nederlands Verbond van Vakverenigingen - NVV], agitated to have holidays for all categories of workers recognized by law. Designer: G. van Raemdonck.
1927 με 2007. Δηλαδή 80 ολόκληρα χρόνια μετά, και το snapshot των οικογενειακών διακοπών είναι λες και ο χρόνος παραμένει πεισματικά στάσιμος!Ο πατήρ γενικώς τα κλωσσάει. Ε, τόσο που δουλεύει ολοχρονίς, δικαιούται να καθήσει ρε παιδί μου και λιγάκι... άσχετα αν και single να ήταν, θα δούλευε έτσι ή αλλιώς. Διότι είναι θέμα αυτοπροσδιορισμού μέσω της καριέρας του. Αρα δεν κάνει κάτι συγκεκριμένα για την οικογένεια. Αλλά ας του αναγνωρίσουμε ότι ίσως εργάζεται με μεγαλύτερο άγχος. Κι άντε, άλλαξε και δυό πάνες ανά τέκνο.
Η μήτηρ μια χαμογελαστή χειροβομβίδα, έτοιμη για έκρηξη ανά πάσα στιγμή. Διότι και σύζυγος είναι, και ερωμένη, και μάνα, και εργαζόμενη ΑΛΛΑ κυρίως, φεμινίστρια. Απόγονος γυναικών που πάλεψαν για ίσα δικαιώματα και κέρδισαν περισσότερες υποχρεώσεις. Οπότε ας της αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στην υστερία. Κι άντε, ότι όταν δεν είναι εξουθενωμένη και κουρδισμένη, τα αγαπάει τα σκασμένα τα παιδιά της και το εννοεί.
Τα μικρά, μες το κουβαδάκι, την τσιρίδα και το να τα κάνουν όλα τσίρκο. Τα πιο μεγάλα, μες τα μυστικά, τις συνωμοσίες και να τα θέλουν όλα στο τελευταίο μοντέλο. Τα ακόμη μεγαλύτερα, μες το γράψιμο (των γονιών και υπολοίπων), το ανελέητο τσατάρισμα (με τους monumentally significant others, δλδ δυό κολλητάρια) και την αποφυγή του άλλου φύλου μετά το σεξ. Τα μεγάλα-μεγάλα, αν έχουν καταφέρει να λύσουν το σπουδαστικό ζήτημα χωρίς να βγάλουν έλκος ή/και να σουβλίσουν τους γονείς τους, ανακαλύπτουν το σεξ με τα παρελκόμενα και όλα τα power games.
Κι ερωτώ: σκίστηκαν τα παλιότερα χρόνια να περνάμε εμείς καλύτερα, και το μόνο που έχουμε καταφέρει είναι να έχουμε ένα σκασμό υλικά αγαθά (για τα οποία είμαστε καταχρεωμένοι κιόλας) και να μην έχουμε λύσει τα βασικά υπαρξιακά μας? Γιατί αισθάνομαι αυτό το τεράστιο deja-vu γιατρέ μου? Η γιαγιά μου κι εγώ να παίζουμε το ίδιο έργο με 80 χρόνια διαφορά?! Ούτε το Cats να παίζαμε!!!
Πωπω, πάει, καλά μου το λένε τελευταία, θέλω επειγόντως διακοπές!!!
(κι ένα οφθαλμόλουτρο, προσφορά από το τίμιο τούτο +βλόγιον+ σε σένα λατρεμένη μου αναγνώστρια. Κλείσε ήχο, ξέχνα το βάψιμο λατίνου καμακιού και το σχετικό I.Q. κι enjoy! Μόνο μη και μας πάρουν πρέφα παρακαλώ, έχουμε και μια υπόληψη...)
:ΡΡΡΡ
