Λεπτή η Ειρωνία - Χοντρό το Καρφί στο Μάτι...

Αγνωστος Στρατιώτης. Τον φυλά επίλεκτο σώμα που αποδίδει τιμές. Πόσο βαρύγδουπο ακούγεται αυτό στον fast-food κόσμο μας... Ναι, τιμή, σεβασμός, όρκος, ήθος, λέξεις που σε γονατίζουν. Και μπροστά, κράνη, γκλομπς και ασπίδες. Σε ποιόν ορθώνουν τις ασπίδες? Ποιόν να προστατέψουν? Από τι, από τα αυτονόητα που φώναζε με τη σιωπή της αυτή η διαμαρτυρία? ... Πότε καταντήσαμε έτσι και δεν το πήραμε χαμπάρι?

Μια μικρή φωτιά-σύμβολο. Ισα να δείξει τι έγινε, να υπενθυμίσει τι έγκλημα παίχτηκε στις πλάτες όλων μας, από υπευθυνότητα όλων μας. Πόσο έτσουξε... Τόσο που θεωρήθηκε απειλή και ξεκίνησε η τρομοκρατία του όχλου με τις κροτίδες των ΜΑΤ (σου κόβουν τη χολή με τον σαματά τους). Ο κόσμος απομακρύνθηκε ήρεμα μειδιώντας...

Και παρ'ολον τον πανικό που ΔΕΝ πέτυχαν να σπείρουν, τα ΜΑΤ τρέχουν την Οθωνος για ενίσχυση στη Βουλή. Μη τυχόν και πέσουν σφαλιάρες... Κάηκε τόσος κόσμος, καταστράφηκε το περιβάλλον και η οικονομία, οι σφαλιάρες μας ένοιαζαν. Ποιός ήταν που είπε το περίφημο "Δεν είμαι ρίψασπις" (ελάτε τώρα, ποιός μιλάει τόσο ποιητικά όλον αυτόν τον καιρό)? Ε, για δείτε το όνομα της τράπεζας πίσω τους, πόσο ειρωνικό φαντάζει...

Για όσους μπαίνουν από permalink, περισσότερες φωτογραφίες και πρώτη ανταπόκριση στο επόμενό μου ποστ εδώ. Αν σας δημιουργεί πρόβλημα ο firefox στο άνοιγμα, ο explorer να είναι καλά!