Επιστολή στον Πρίγκηπα Προγράμματους ΙΙΙ.
"Αγαπημένε μου,
Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες...
Σ’ένα βασίλειο που ο πρώτος του λαού είναι με πλαστικά regalia, όπως και νά’χει, αισθάνεσαι και λίγο ηλίθιος...
Οχι από τους κανονικούς, που τουλάχιστον είναι αήτηττοι, αλλά από τους άλλους, που τους πιάσαν Κώτσο...
Καλέ μου πρίγκηπα, και φόρους να τους βάλεις, να βγάλεις τα έξοδά σου, αν δεν ντυθείς λίγο... πολυέστερ ξέρω’γω?
Μάλλον δεν.
Αλλά πρίγκηψ με πολυέστερ πάει?
Εχεις δίκιο, δεν πάει.
Ούτε καν έρχεται.
Θα μου πεις πάλι, χρειάζονται πια οι πρίγκηπες?
Ε, αν ανοίγουν τα ανάκτορα για εκθέσεις, συναυλίες, περιηγήσεις, παραστάσεις που αλλιώς το «πόπολο» δεν θα τα έβλεπε ούτε στον ύπνο του, ούτε καν θα ήξερε ότι υπάρχουν, μάλλον χρειάζονται.
Ασε που υπάρχουν και μερικοί που τα ξέρουν αυτά, χωρίς να έχουν θητεύσει ανωτάτην πριγκηπικήν.
Και αυτοί είναι οι πρώτοι που υποφέρουν χωρίς.
Δεν σε χρειαζόμαστε καλέ μου ως Θεσμό.
Ούτε ως Σωτήρα.
Ως Ξεστραβωτήρα σε χρειαζόμαστε!
Σφίξε δόντια. Και διώξε τους σφουγγοκωλάριους.
Από αυτούς έχουμε μπόλικους.
Ανοιξε τα ανάκτορα.
Μας φτωχαίνεις αλλιώς...
Με αγάπη,
Μια ρομαντικιά.
(χαιρετισμούς στον συνάδελφο Κάρολο, τον μια-ζωή-παρά-πέντε-και-ποτέ-ακριβώς!)"
Χμμμ.... Εχει κανείς τα κονέ να πείσει ιδιώτη να το αναλάβει ή να δημιουργήσει (εκ νέου ή αλλάζοντας κάποιον υπάρχοντα) έναν τέτοιου τύπου σταθμό?
Με αντάλλαγαμα να του κάνουμε εμείς ιντερνετική διαφήμιση?
(ξέρω, τη σκασίλα του Τρίτου είχαν...)
Διότι όσο δημόσιο, τόσο καταδικασμένο...
Φίλος ορθοπεδικός, άλλαξε το Τρίτο που έβαζε στο φυσικοθεραπευτήριό του για να ακούγεται ωραία, ποιοτική, εξυψωτική, χαλαρωτική μουσική στα ηχεία όλων των δωματίων, γιατί η πλειονότητα των ασθενών παραπονέθηκε τι "κλαίει-η-μάνα-μου-στο-μνήμα" ηχητική επένδυση είναι αυτή...!!!
Αν δεις όμως ότι οι περισσότεροι ασθενείς ενός φυσικοθεραπευτήριου είναι ή μεγάλοι άνθρωποι με μυοσκελετικά προβλήματα, συνήθως απαίδευτοι ως προς το είδος, ή μικροί με κακώσεις και τραυματισμούς που ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχουν με την κλασσική, ε, δεν είναι ν'απορεί κανείς με την διαμαρτυρία τους...
Ναι, τώρα βάζει mainstream σταθμό και τον αφήνει συνέχεια, οπότε και μερικές καλές εκπομπές να έχει, θα ακουστούν και τα απιστεύτου κάλλους...
"Γι-έεεεχω πονέε-ΕΕΕΕσει γι'αυτήηηη-ΗΗΗ-ΗΗΗΗ!!!!"
(στρίψιμο αυχένα-ΚΡΑΤΣ! "Α-ΟΥ!" "Σκάσε, σπάνε τα άλατα τώρα!", "ΜΑ ΠΟΝΑΩ!", "Κι αυτός πονάει αλλά δεν το κάνει θέμα, το τραγουδάει μόνο!").
Οι μεγάλες μορφές Καρβέλας και Φοίβος (.... ιάαααχχχχ!...... ανατρίχιασε και το πληκτρολόγιο, I'm not worthy!) χρησιμοποιούν και την "γέφυρα" ανάμεσα σε κουπλέ-ρεφραίν, ψήνοντας τον κόσμο ότι τα δικά τους είναι πιο περίπλοκα και ψαγμένα άσματα... Ναι, αν τα συγκρίνεις με τα κομψοτεχνήματα "Είσαι νινί ακόμα" π.χ. οι άνθρωποι μεγαλουργούν, δεν το συζητώ... Πάντως νομίζω πως ένα καλό σημείο να ξεκινήσει κανείς είναι με το τι ακούσματα έχει ένα παιδί από το σπίτι κυρίως. Βάλτε ένα σιντί κλασσικής από αυτά που μοιράζουν οι εφημερίδες βρε αδερφέ, κι άστε να παίζει, την ώρα που χώνουν πλαστελίνες στη μύτη. Δεν έχει σημασία, το αυτί συλλαμβάνει, ο εγκέφαλος καταγράφει, σιγά-σιγά επεξεργάζεται, αναλύει, συνδέει... Ακόμη και ο πιο άσχετος στο να σου μάθει να ακούς τη μουσική, μπορεί να σε εκθέτει τουλάχιστον σε αυτήν...
Προσλαμβάνουσες, κι έχει ο Θεός!
Και το συζητούσαμε τις προάλλες με φίλη μπλόγκερ, καθηγήτρια πιάνου, πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνουν ταυτόχρονα τα παιδάκια γράμματα, αριθμούς και νότες, όλα μαζί, σαν σύμβολα-απεικονίσεις των τόσων ερεθισμάτων τους. Δεν τα μπερδεύουν καθόλου, τα διαχωρίζουν από μόνα τους, ξέρουν και ξεχωρίζουν το τι είναι ποιό και δεν αντιμετωπίζουν αυτό το «σκάλωμα» που έχουμε μεγαλύτεροι όταν ξεκινάμε να μάθουμε μουσική...
Ηλικιακό opportunity window για γλώσσα, προφορές, συντακτικό, μουσική και τόσα άλλα...
Πού είναι και ο ihadafarminafrica, που μας έλεγε για το πώς πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι νευρικές συνάψεις, και μόνον όσες «γυμναστούν» κι επιβιώσουν, είναι το «μπαούλο με τον θησαυρό» από τον οποίον θα κάνουμε ανάληψη μια ζωή...
Ενα Τρίτο πρόγραμμα, κι ας παίζει πίσω-πίσω...
Δεν έχει σημασία αν δεν ξέρουμε ποιανού είναι το κομμάτι.
Μέγαρο, κι ας μην έχουμε ιδέα τι θα δούμε...
Η όποια ανάταση δεν ξέρουμε από πού θα μας βγει και πότε...
Και μια από τις μεγαλύτερες ικανοποιήσεις ήταν όταν το μωρό-μωρό μου κάποια στιγμή σιγομουρμούριζε Λιστ –ολόκληρο το «κομμάτι»- την ώρα που έπαιζε με τα τουβλάκια της... Σε λίγο βέβαια το ξεπέρασε κι ακολούθησε την μεγάλη της αδερφή, τραγουδώντας στη διαπασών το Σρουμφοτράγουδο (το οποίο δεν άντεχω πλέον στην παιδική του έκδοση, παρά ως έρμη μάνα σαν «Δευτέρα ηρωϊνη, την Τρίτη κοκαϊνη, Τετάρτη χασισάκι, την Πέμπτη ένα τριπάκι, Παρασκευή πρωί, τα παίρν'ολα μαζίιιιι, το Σάββατο είμαι λιώμα, την Κυριακή στο χώμαααα!";)
Μήπως μαζί με Αγωγή του Πολίτη /Ασκήσεις Ηθους, Περιβαλλοντική Συνείδηση / Σώστε τον Πλανήτη και Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση / Ευθυνολόγιον, να βάζαμε και Μουσική /Ξυπνήστε (με νότες, όργανα, κανονική) κτλ στα σχολεία?
Αλλά ξέχασα, εδώ έχουμε έναν υπολογιστή ανά 15 οικοδομικά τετράγωνα...
".... Ξέρουν επίσης, πως στον τόπο μας υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο κοινό μορφωμένων και καλλιεργημένων ανθρώπων, που δε μπορούν να υποφέρουν τις ελαφρότητες και διψούν για κλασική, για άφθονη κλασική μουσική, για σοβαρές θεατρικές εκπομπές, για λογοτεχνία, φιλοσοφία και επιστήμη. Οταν υπάρξει ραδιοφωνικός χώρος για όλα αυτά, όταν καταλυφθεί η σημερινή προγραμματική στενότης, τότε το γούστο του ενός δεν θα ενοχλεί το γούστο του άλλου, τότε θα μπορεί κανείς να ακούει όποτε θέλει αυτό που θέλει και τότε -ίσως μόνο τότε- το γούστο του ενός θα μπορέσει να γίνει και γούστο του άλλου."
To 1954. O Δ. Ρώμας.
Και εν έτει 2006 πόσο έχουμε προχωρήσει?
Χμ-ίζω ένα μικρούτσικο ιστορικό για όσους δεν πρόλαβαν...
(ΟΚ, μπορώ ν’ακούσω λίγο Μαζώ τώρα?!)
ΛΟΛ!!!
YΓ- Και φυσικά ο "Artist formerly known as Prince" μας αρέσει πολύ, απλώς είναι κατηγορία μόνος του, δεν μπαίνει στο ύφος του προγράμματος που συζητάμε...
Aphrodite said.... στο www.doncat.blogspot.com, post "Ντροπή για το Τρίτο!", 26.09.06. Αν θέλετε μπορείτε ν'αφήσετε κι εσείς το σχόλιό σας εδώ.
