Any Education At All...

Proper Education / Eric Prydz vs Pink Floyd


Τρίτο 24-ωρο χωρίς "καθαρή" ADSL και δεύτερο χωρίς διαρκή συμβατική/σταθερή (έχει κι άλλες τρεις-τέσσερεις ορολογίες και βαρέθηκα) σύνδεση τηλεφώνου, και οι @#$%^#^*%*μάντολες που έχω ακούσει όλες αυτές τις μέρες στο τηλέφωνο, περί του πού είναι η βλάβη, και γιατί δεν έφτιαξαν τη βλάβη ακόμη, και τι ΘΑ κάνουν μέχρι ΝΑ έρθει το συνεργείο (το ποιό?!) για τη βλάβη, και τα ωράριά τους για τη βλάβη και το τι οφείλω να κάνω για να περαστεί το παράπονό μου για τη βλάβη κτλ κτλ κτλ, ειλικρινά είναι για Ζουαζηλάνδη και κάτω... Μπα, κι εκεί καλύτερα θα συννενοούνται...

Δύο αριθμοί, ο 13888 από κινητό και ο 121 από σταθερό, δεκάδες τηλεφωνήτριες, η έκθεση με τα παράπονά μου έχει γίνει γνωστή στο τηλεφωνικό κέντρο (κάθε φορά σου διαβάζουν κι όλα τα προηγούμενα entries) και έχουν μάθει το κατεπείγον του πράγματος (μια που χειρίζομαι το internet και για επαγγελματικούς λόγους, όχι μόνο για blogging!) αλλά ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ!!!!

Κι όχι, τα internet cafe δεν είναι λύση, ούτε καν οι κάρτες. Μόνιμη λύση θέλω. Το internet μου σπίτι μου με τον σκληρό μου και τα settings μου και τα αρχεία μου και τη βολή μου και το άγχος μου και τις 10 παράλληλες δουλειές μου. Εναν ΟΤΕ που να δουλεύει και να φτιάχνει ό,τι χαλάει. Οπως τον πληρώνω κανονικά και με το νόμο, να με εξυπηρετεί κι εκείνος.

Τι είπατε? Υπερσύγχρονος ΟΤΕ?

@#$%^*)*^%$#@+!!!!!!!!!!!

Τίποτα, είμαι τόσο φούρκα που απλώς να αφιερώσω το μηνυματάκι: "Any education at all" ρε ασύλληπτο Ελλαδιστάν! Μη βρωμίσω τώρα το μπλογκ μου...