Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που τους θέλεις στην οικογένειά σου. Κι ας μην σας κλήρωσε να μοιράζεστε πεντιγκρί. Γιατί σου δημιουργούν -με το που τους βλέπεις- την αίσθηση της θαλπωρής, του οικείου, της μαρμελάδας φράουλας να κοχλάζει στην κουζίνα και της λεβάντας να σε φιλάει σε κάθε άνοιγμα των ξύλινων ντουλαπιών τους.
Ανθρωποι που είναι τόσο διακριτικά ελκυστικοί όσο να τρελλάνουν τον ενήλικα έξω σου και τόσο εκπληκτικά Mary-Poppins αγκαλιαστικοί που να ξετρελλάνουν το παιδί μέσα σου. Και που θες μετά από λίγο να τους παραδώσεις τα παιδιά σου να στα κάνουν ανθρώπους.
Τους ζηλεύω. Είναι ολόκληροι, καθαροί. Ξέρουν μα φιλτράρουν, εισπράττουν μα ξεκαθαρίζουν και ζουν μα παίζουν. Η μάλλον, παίζουν και ζουν μαζί!
«Το χαρτί γράφει πως γεννήθηκα το ’68, μα εγώ επιμένω πως γεννιέμαι κάθε μέρα. Αφού κάθε μέρα όλα γεννιούνται από την αρχή, ο ήλιος, τα σύννεφα, οι σκέψεις, τα αισθήματα, τα όνειρα. Τα παιχνίδια μου με τις νότες, τις λέξεις και τα παιδιά κάθε μέρα γεννιούνται.... Και μόλις όλοι κοιμηθούν, εγώ, μιας μέρας μάγισσα, τα σκορπάω βροχή στους ύπνους των ανθρώπων».
Καταλάβατε για τι διαμάντι σας μιλάω?
Η Βασιλική Νευροκοπλή είναι πάρα πολύ σεμνή για να διαφημίσει το παραμικρό από αυτά που κάνει. Θέατρο, βιβλία, μουσική. Δασκάλα με τον ορισμό της λέξης... Κι ήταν μεγάλη τύχη μου και τρομερή σύμπτωση που το τελευταίο της βιβλίο ήρθε τη στιγμή που το χρειάζομαι περισσότερο. Εχω πολλά να εξηγήσω στις κόρες μου και πολλές φορές ξεμένω από λέξεις.
Το «Αν τ’αγαπάς ξανάρχονται», μ’εμπνευσμένη εικονογράφηση του μάγου Νικόλα Ανδρικόπουλου, ξεκινάει απαλά: ένα εγγόνι συνεχώς ρωτάει τη γιαγιά του για τ’αστέρια, τον κόσμο και το σύμπαν. Απορίες στον δρόμο του να καταλάβει τα γρανάζια των μεγάλων. Και η γιαγιά του δίνει τις πιο αγαπησιάρικες απαντήσεις που μπορεί να δώσει κάποιος, γεμίζοντάς του το κενό μέχρι να τα ξεδιαλύνει στο μυαλό του όλα.
Κι έρχεται η στιγμή που το εγγονάκι γίνεται κι αυτός παππούς. Και καταλαβαίνει ότι δεν τους ενώνουν με τη γιαγιά του μόνο τα άσπρα μαλλιά, αλλά και η παντοτεινή αγάπη. Και μαζί όλα τα άλλα που χωράν στην αγκαλιά των ανθρώπων που αγαπιούνται από πάντα.
Δύσκολο θέμα? Ε, μόλις διαβάσετε το βιβλιο, θ’απορήσετε πώς δεν τα είχατε σκεφτεί κι εσείς να τα λέτε έτσι στα παιδιά σας, παρά μπουρδουκλωνόσασταν για το κάθε τι. Τα πράγματα είναι απλά. Σίγουρα ερχόμαστε, σίγουρα φεύγουμε, σίγουρα γινόμαστε διαφορετικοί με τον χρόνο. Αλλά όσο διαφορετικοί και να γινόμαστε στον κύκλο της ζωής, η αγάπη μας κρατάει ίδιους.
Το είπα αρκετά? Οχι ακόμα.
Αγάπη.
Βασιλική.
Για την ακρίβεια, βασιλική αγάπη...
Από δω και πέρα δε θα μου φαίνεται ποτέ παράξενο όταν θα τις ακούω ή θα τις λέω αυτές τις δύο λέξεις σε μία φράση.
Αγοράστε το!!!
Βασιλική Νευροκοπλή, «Αν τ’αγαπάς ξανάρχονται», Εικονογράφηση Ν. Ανδρικόπουλος, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, 29 σελίδες, 9.00ευρώ. Την συγγραφέα θα την βρείτε να συχνάζει και στο blog του Αρη Δαβαράκη, όπου φιλοξενούνται και posts / ανταποκρίσεις της και στα σχόλια θα καταλάβετε γιατί σας λέω την θέλουμε στην οικογένεια! Το e-mail της είναι poet@enmusic.gr και πρώτο της unofficial profile (μόλις μερικών ημερών) στον blogger είναι το vasiliki.blogspot.
