Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Τα Δεύτερα Aπό τη Συγκέντρωση (Φτού τους και ΞαναΦτού τους!)

Μια και την ώρα που αμέσως μετά την συμβολική φωτιά, αρχίσαμε να κινούμαστε από ακριβώς μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη (φάτσα με τους... φωτο-αγενείς αστυνομικούς) προς το κάτω μέρος της Πλατείας Συντάγματος, και δεν καταλάβαμε ότι οι κροτίδες πετάχτηκαν μέσα στον κόσμο, μεταφέρω από το indy gr.:

"Η φωτογραφία λέει πολλά από μόνη της. Τα δυο πόδια της κοπέλας είναι μπανταρισμένα, επειδή έπαθαν εγκαύματα όταν η αστυνομία έριξε χθες, απρόκλητη, βομβίδες κρότου-λάμψης ΜΕΣΑ στον κόσμο. Η ίδια η κοπέλα, η Ε., είπε ότι οι βομβίδες πέρασαν ανάμεσα από τα πόδια πολλών που στέκονταν μπροστά της πριν νιώσει το κάψιμο στα δικά της πόδια. Στο νοσοκομείο διέγνωσαν έγκαυμα και οι επίδεσμοι θα παραμείνουν για δυο μέρες.

Τονίζω το «απρόκλητη επίθεση»: οι ΜΑΤάδες το μόνο που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν μερικά πλαστικά μπουκάλια νερού που έφευγαν πού και πού προς το μέρος τους. Εχουμε φτάσει να λέμε "ευτυχώς που δεν έριξαν δακρυγόνο γιατί θα ποδοπατιόταν ο [μάλλον άπειρος από τέτοιες καταστάσεις] κόσμος που είχε συγκεντρωθεί χθες στο Σύνταγμα".

Και συνεχίζω με το άλλο κομμάτι του
indy.gr.:



"Δυστυχώς, παιδιά, χθες, στην υπέροχη και μεγαλοπρεπή αυτή συγκέντρωσή, τη στιγμή που κάποια άτομα κινήθηκαν προς τα ΜΑΤ πετώντας μπουκάλια και αυτά έριξαν τρεις κροτίδες, ο αγαπημένος μου αδελφούλης (με τον οποίο καθόμασταν όρθιοι λίγο πιο πίσω) έφαγε ακριβώς πάνω στα πόδια του τη μία από αυτές προκαλώντας του έγκαυμα όχι και τόσο ελαφρύ και διαλύοντας του (εννοείται) το παντελόνι που φορούσε. Μέχρι τις 1.00 το βράδυ είμασταν στο ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (μας μετέφερε το ΕΚΑΒ που βρισκόταν στο χώρο) για να περιποιηθούν το τραύμα του. Σημειώνω εδώ, ότι από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, καθώς ήταν άτομα στα πλάγια που κάθονταν κάτω και οι κροτίδες θα μπορούσαν να καταλήξουν στο κεφάλι τους. Δεν μπορώ να περιγράψω το πώς αισθάνομαι μετά από αυτό το γεγονός (η λέξη "ΟΡΓΗ" πιστεύω είναι λίγη). Δεν υπήρξαν καν προειδοποιητικά χτυπήματα πάνω στις ασπίδες ώστε να προειδοποιηθεί ο κόσμος.

Όλα έγιναν σε δευτερόλεπτα και δεν καταλάβαμε ότι τα άτομα αυτά ήταν απειλή για τους πάνοπλους αστυνομικούς (ούτε αντιλήφθηκαμε ότι τους πετούσαν μπουκάλια, γεγονός το οποίο πληροφορηθήκαμε αργότερα από άλλους), γι΄ αυτό και δεν μετακινηθήκαμε ιδιαίτερα από τη θέση μας. Ο αδελφός μου είναι ναυπηγός (απόφοιτος του Πολυτεχνείου) και εργάζεται στα καράβια, σε εξαιρετικά επικίνδυνες μολυσματικές συνθήκες. Παραθέτω τη φωτογραφία από τα πόδια του που τραβήξαμε στο νοσοκομείο. Η φωτογραφία των ποδιών τα λέει όλα. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Είμαι η mmattheu ή κατσίκα και είμαι στη νομική υποστήριξη που δημιουργήθηκε για την αναδάσωση μετά τη φωτιά στην Πάρνηθα."


Διάβασα και για κάποιον που του έσπασε το τύμπανο από το ωστικό κύμα κι επίσης για τέταρτη κροτίδα. Εγώ άκουσα κι ένιωσα τρεις - και λέω "ένιωσα" γιατί πέραν του εκκωφαντικού θορύβου μεγάλης έκρηξης, κινήθηκε το έδαφος σαν σε στιγμιαίο σεισμό. Μάλιστα την τρίτη φορά είδα λάμψη με "σπινθήρες" στο αριστερό τμήμα του μπροστινού εξώστη της Βουλής, πρώτος κίονας από αριστερά, πάνω από τον άγνωστο Στρατιώτη, που μου έδωσε στιγμιαία την εντύπωση ότι τις κροτίδες τις πετούσε το πλήθος προς τους αστυνομικούς κι όχι αντίστροφα.

Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με εκείνο που λέει "Σκοτώνουμε τα κουνούπια με μπαζούκας για να είμαστε σίγουροι!". Αλλά "κουνούπια" που δεν μπήκαν καν απόψε να τσιμπήσουν???...

Ελλάς/ΕΛ.ΑΣ., το μεγαλείο σου!!!

!!!!!!!!!!!!!

Το μπλογκ εύχεται περαστικά στους εγκαυματίες, καλή επιτυχία αν κινηθούν νομικά και... μη χειρότερα!