Stupid Girl...
Αγριες δύο, κάθεται στις τετράγωνες καρέκλες του άθλιου τμήματος, μες τ'αποφόρια της τσιγαρίλας. Τρεις αστυνομικοί, δίπλα, που έχει και τηλεόραση, βλέπουν ποδοσφαιρο-κάναλο. "Πού σκατά είναι ο δικός μου?" αναρωτιέται..
Εμφανίζεται ο αρχι-μπάτσος με δύο τεράστια, πανάθλια ντοσιέ, τον καθίζει κι αρχίζει να τον κατακεραυνώνει: "Μούμπλε, μούμπλε, επίθεση, σωματικές βλάβες, απειλή κατά σωματικής ακεραιότητας, διάρρηξη... Σας έχει φτιάξει ένα φάκελλο όλο τέτοια, και σήμερα το παρακάνατε...""ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠ'ΟΛ'ΑΥΤΑ! ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΗ ΣΑΣ ΛΕΩ!"
"Ναι, αλλά τα σημάδια τα είδαμε και της εξηγήσαμε ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι μαι απλή σύσταση, κι αυτό με εισαγγελέα ενήμερο, και μας είπε όχι, γιατί θα σας εξαγρίωνε..."
"ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΜΟΥΡΛΗ! Αυτά ήταν από πέσιμο και με είχε απειλήσει σε καυγά ότι θα τα χρησιμοποιούσε, δεν είναι δυνατόν να τα πιστεύετε τώρα!?! Μπορώ να φύγω επιτέλους?"
"Οχι! Κοιτάξτε, πρέπει να σας κρατήσουμε γιατί έχει γίνει η καταγγελία εις βάρος σας πλέον, βροντάγατε και την πόρτα του σπιτιού της -
"ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ!"
"Στη συνάδελφο είπε άλλα, καλά, μη συγχίζεστε, κάντε κά’να τσιγαράκι μέχρι νά'ρθει ο άλλος αξιωματικός υπηρεσίας...."Πιο πριν...
Ο φίλος μας ουρλιάζει νυχτιάτικα έξω από σπίτι, δίπατο, σε καλούτσικη συνοικία, "ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΝΑ ΜΠΩ - ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ Π**ΤΑΝΑΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΕΙΠΑ!!!", βροντάει με τις γροθιές του την εξώπορτα, γυρνάει γύρω-γύρω από το σπίτι σα θηρίο στο κλουβί, φωνάζει, παρακαλάει, απειλεί... "ΕΛΕΝΗ!", "ΕΛΕΝΗΗΗΗΗΗ!"
Από το πάνω παράθυρο φαίνεται στο φως μια γυναίκα να σπάει ένα-ένα διάφορα. Τετράγωνα πράγματα, μεγάλα πράγματα, ακούγονται θόρυβοι, σπασίματα, τζάμια, κάπου-κάπου ανοίγει το παράθυρο κι εκσφενδονίζει cd-ιά, λαμπατέρ, βγαίνει για ελάχιστα και αδειάζει δυό κούτες με χαρτιά, γίνεται ο κήπος σα να χιόνισε Α4, ουρλιάζει αυτός, μούγκα αυτή, μόνο πετάει, πετάει, και σπάει, σπάει...
Το σπίτι φαίνεται σε λίγο σα να το περασε τυφώνας για κουδουνίστρα...Πιο πριν...
Περπατάει νύχτα ο καλός φίλος μας, το κεφάλι του βαρύ από τις μπύρες και το στομάχι του από τα σουβλάκια. "Γειά σου ρε Μητσάρα, καλά τά'παμε και σήμερα..." σκέφτεται και ταχύνει το βήμα του χαμογελώντας... "Είναι και το Ελενάκι σπίτι... Ωραία, καλά έκανα και της πήρα δαχτυλίδι... Μεγάλε! Στρίβειν δια του αρραβώνος... Οχι μωρέ, αλλά να, δεν είμαι έτοιμος ακόμα...»
Και τότε προσέχει δυό τετράγωνα πριν το σπίτι του, μες το σωρό των ξέχειλων σκουπιδιών, καμμιά δεκαριά ανδρικά παπούτσια, πεταμένα ανασουμπούρδουλα - "Τους μαλάκες, ακόμη να τα μαζέψουν...".Στον επόμενο κάδο, σακάκκια, παντελόνια, πουκάμισα και γραββάτες ένα σωρό, πάνω-πάνω στο σωρό των σκουπιδιών, όλα μαζί μια σιχαμένη, βρωμερή μάζα...
"Τι γίνετ'εδώ? Ποιός μαλάκας τα πέταξε έτσι?..."
Λίγο ακόμη και βλέπει παρακάτω, στη γωνία του σπιτιού του, cd-ιά, dvd-ιά, βυνίλια, φωτογραφίες, βιβλία, κάπου τους ξέρει να δεις, κι ένα κάρο διάφορα, πεταμένα πάνω και γύρω από το σωρό των σκουπιδιών και τότε τρώει φλασιά: "Τό'ξερε, τό'ξερε από το μεσημέρι!"
Μένει ακίνητος, χτυπάει το μέτωπό του, βλέμμα πανικού ("Μα πώς?") κι αρχίζει να τρέχει τα λίγα μέτρα που τον χωρίζουν πια από την εξώπορτα («Πω ρε την κάτσαμεεεε...!»).Πιο πριν...
Σαλόνι σπιτιού, γυναίκα ακίνητη καθιστή στο πάτωμα, βλέμμα στυλωμένο στο κενό, η ανάσα της έχει μείνει κι αυτή ακίνητη στο στέρνο μέσα. Στα χέρια της κάποια μικρά χαρτάκια, στους ώμους της απελπισία μαύρη... Παλιά δάκρυα πασχίζουν, σπρώχνουν να βγουν μα ο θυμός τα κρατάει μέσα...
"Τι ηλίθια που είμαι!" ψυθιρίζει μια στιγμή, και τότε βγαίνουν. Σπάζουν το φράγμα κι αρχίζουν να παρασέρνουν τα πάντα της, οι λυγμοί δεν προλαβαίνονται... κλαίει, κλαίει, κλαίει γοερά. Χωρίς να κουνήσει ρούπι έχει βρεθεί σε κάθε μέρος, δεν είναι η γη αρκετά μεγάλη... Και δεν την χωράει ούτε και το πετσί της, να το έγδερνε κι αυτό...
"Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω" ανάμεσα στα δάκρυα -πετάγονται θαρρείς έτσι που τραντάζεται... Μήνες ολόκληρους μ'εκείνην μαζί, κι όλα αυτά μια σκέτη υποκρισία... το σπίτι, το αμάξι, τα σχέδια, ο κοινός λογαριασμός και τα λόγια του που τ'άκουγε στο κεφάλι της μέσα "ζούζα μου", "μωρό μου", "Ελένη μου, μόνο ΜΟΥ"...
Το αγκάλιασμά του το σφιχτό, το γλύψιμό του στην πλάτη της, σκόρπια απανωτά τα πάντα του και τόσα "μωρόμου", "μωρόμου", "μωρόμου"... Κι εκείνης τα "αν μ'αφήσεις θα... " και στα άγρια πλακώματά τους, ότι μέχρι ασφαλιστικά μέτρα θα του έκανε, το βράδυ που στο πάρτυ τους, στο καινούριο σπίτι "τους" είχε γίνει λιώμα & την έπεφτε αβέρτα-κουβέρτα...
Μετά από τόσο κόπο, τόσα "περίμενε", τόσα "μαζί" αλλά "μόνη", απ΄όλες ποιά? Η κολλητή...Πιο πριν...
Πολυκατάστημα καλλυντικών - τμήμα εσωρούχων - επιτέλους η μέρα της έκπληξης, το είχε συνεννοηθεί με τον κολλητό του, να τον "κρατήσει" για ένα μπαράζ dvd-πίτσα-μπύρα, ώστε να προλάβει να γυρίσει εκείνη από τη δουλειά & να τα ετοιμάσει όλα...
"Να πάρω κι αυτό, κι εκείνο, να με δει να πάθει πλάκα, αφού δεν το ζητάει εκείνος, θα το ζητήσω εγώ! Αφού ένα χαρτί είναι όλο κι όλο, τι τώρα, τι σε λίγο!" μπαινοβγαίνουν σκεψούλες κι ανεβαίνουν σε χαμόγελα, βλέπει τον εαυτό της μέσα από τα μάτια του και ξέρει πως γεννήθηκε γυναίκα για πάρτη του, το κοίλο στο κυρτό του... Δεν χορταίνει να σκέφτεται τα λόγια που θα του πει.
Να του το πει μετά το φαγητό? Οταν θ'ανάβει το τζάκι? Οταν θα σηκωθεί από την καρέκλα της (ναι, σήμερα θα στρώσει στην τραπεζαρία) και θα πάει να καθίσει πάνω του στην άλλη μεριά, να του μιλάει μισόκλειστα στους τρεις πόντους απ'τα χείλη του? 
Σ'όλο το δρόμο πέταγε απ'τη χαρά της προσμονής - δεν ήξερε ότι σε λίγες ώρες το πυργάκι της θα πετιόταν στα σκουπίδια....
(κυριολεκτικά όμως!)....
You pretend you're high
You pretend you're bored
You pretend you're anything
Just to be adored
And what you need
Is what you get
Don't believe in fear
Don't believe in faith
Don't believe in anything
That you can't break
You stupid girl
You stupid girl
All you had you wasted
All you had you wasted
What drives you on What drives you on
Can drive you mad Can drive you mad
A million lies to sell yourself
Is all you ever had
Don't believe in love
Don't believe in hate
Don't believe in anything
That you can't waste
You stupid girl
You stupid girl
Can't believe you fake it
Can't believe you fake it
Don't believe in fear
Don't believe in pain
Don't believe in anyone
That you can't tame
You stupid girl
You stupid girl
All you had you wasted
All you had you wasted
You stupid girl
You stupid girl
Can't believe you fake it
Can't believe you fake it
You stupid girl
You stupid girl
Can't believe you fake it
Can't believe you fake it
You stupid girl
Stupid girl, Garbage
Aphrodite said... in www.doncat.blogspot,com Απρ 14, 03:20:14 πμ 2006
