Λίγο μετά τις εκλογές και εξακολουθούμε να είμαστε η Χώρα της Σκουπιδομανίας – κι όχι απλή Σκουπιδοχώρα. Γιατί περί μανίας πρόκειται, σκουπιδιάζουμε το σύμπαν γύρω μας, από σύστημα!
Oπως στα χωριά το σπιτάκι κι η αυλή ήταν γλυμμένα απο πάστρα, αλλά ο δρόμος τίγκα στο σκουπιδαριό, ε, έτσι και τώρα, σπίτια, γραφεία, καταστήματα, τράπεζες, περίπτερα-πρεσβείες, πρεσβείες-περίπτερα, τα πάντα καθαρά (λέμε τώρα) μέσα, κι απ’έξω στοίβες τα σκουπίδια τους...
Θα έχετε δει τι μαζεύεται έξω από σούπερ-μάρκετ με όλες τις συσκευασίες, έξω από νοσοκομεία (να σε πιάνει η ψυχή σου με τη σκέψη του τι κατσαρίδα μαζεύεται εκεί το βράδυ), ακόμη και στους «ναούς ομορφιάς» (τι ειρωνία, είσοδος του Hondos απροσπέλαστη από τον όγκο απορριμάτων στον ένα και μοναδικό κάδο απ’έξω ακριβώς...)
Πώς είπατε? Τα μαζεύουν λέει...Χα! Παγκόσμια πρωτοτυπία αργού βασανισμού του πολίτη, μέρα-μεσημέρι το απορριματοφόρο με 3 χλμ/ώρα να προκαλεί κυκλοφοριακό έμφραγμα κι εγκεφαλικό μαζί!
Κουτσά-στραβά όμως πορευόμαστε, ε, μην το πολυ-ψειρίζω κι εγώ τώρα. Ελα όμως που έτσι πάμε μόνο κουτσά, και μόνο στραβά (άντε, εορτάς και αργίας και τα δύο μαζί!). Μία και μόνον μέρα να μην μαζευτούν και ορίστε, πνιγόμαστε στη μπόχα και την κατάληψη των ελάχιστων, τσουρούτικων και κακοτράχαλων πεζοδρόμιων μας από λογής-λογής σκουπίδια, χαρτόνια, ξύλα, μπάζα μέχρι και στρώματα, έπιπλα και ψυγεία.
Ναι, να τα βρει κάποιος που μπορεί είτε να τα χρησιμοποιήσει είτε να τα ανακυκλώσει (καμμιά φορά όσο μ’εκνευρίζουν οι διάφοροι «ΠΑΛΙΑΝ-ΤΖΟΥΗΗΗΗΗΣ!» Κυριακή αξημέρωτα, τόσο τους ευγνωμονώ που θα ξεσκαρτάρουν πάλι τις αποθήκες οι γείτονες και δεν θα μου τα πετάν στην πόρτα...) αλλά αυτό είναι νοοτροπία μισού αιώνα πίσω.
Ασε τις ακτές μας... Εκεί, Ελλάς το μεγαλείο ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ σου!Θα φουρκιστώ και άσε... Στις παραλίες μας δεν έχει βότσαλο με ολίγον από σκουπίδι, και θάλασσα με ολίγην από τσισάκια από μωράκια που παίζουν στα ρηχά τα χρυσά μου... Εχει γόπες και φίλτρα με ολίγην από πίσσα (και πούπουλα!) έξω, και μέσα πάσης φύσης απολειφάδια του μοντέρνου καράβλαχου που είμαστε, σε διαγωνισμό «ποιό θα απλωθεί σε μεγαλύτερο εμβαδόν καρτουρλόνερου» (το βραβείο πάει σε σύμπλεγμα «ταμπόν με προφυλακτικό» που είχα αλιεύσει κάποια στιγμή ως 9-χρονο, μου είχε βουλώσει τον αναπνευστήρα, μιλάμε για το απόλυτο κομφούζιο περί του σεξ-θέματος στα παιδικά μου μάτια!)...
Και μια που έπιασα τ’ανέκδοτα, να πω για την ανακύκλωση - εδώ κλαυσίγελως εντελώς!!! Στο Δήμο που μένω π.χ. έχουν τοποθετηθεί κάδοι με πανβαλκανική πατέντα, ΟΛΑ σε ένα! (Δήμαρχε, είσαι ΜΕΓΑΑΑΑΣ!). Σε θέσεις που δεν υπήρχαν, οπότε είναι σε αρκετές περιπτώσεις χύμα οι κάδοι στον δρόμο, στερώντας θέσεις παρκαρίσματος και μετακινούμενοι με την διακριτική ευχέρεια των γειτόνων - που κανείς δεν θέλει φυσικά οιουδήποτε τύπου κάδο στην πόρτα του. Και ακόμη και που δεν τους χρησιμοποιούν όλοι, γεμίζουν μες την ημέρα και -πόσο αναμενόμενο- ΔΕΝ τους αδειάζουν καθημερινά...
Ασε τώρα με ΤΟΣΟ προεκλογικό υλικό, ΤΙ έχει μαζευτεί και σέρνεται στους δρόμους και πόσα πολλά κιόσκια χάσκουν ακόμη στις γωνίες! Και να πεις ότι έχουμε περίσσευμα πεζοδρομίων... να είχαμε από ένα στρέμμα γύρω-γύρω σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, να πεις πάει στο διάολο, αλλά τώρα?
Συλλογικά πάσχουμε σίγουρα, δε μας φτάνουν οι κάδοι για τα σκουπίδια που παράγουμε, δεν επαρκεί το μάζεμά τους, το θέμα των χωματερών είναι κι αυτό ανέκδοτο (περιβαλλοντικά κατάλληλος και αποτελεσματικός σχεδιασμός, τοποθεσία, σύστημα αποκομιδής και «χωνέματος», επιχωμάτωση, επαναφύτευση, εκμετάλλευση παραγόμενων αερίων έως και παραγωγή ενέργειας, μας λένε άραγε τίποτε όλα αυτά?).
Πόσες καταδίκες έχουμε φάει από την Ε.Ε? Στις πόσες ξυπνάμε? ("Μη με ξυπνάς απ'τις 6..." στρουμφοτράγουδο). Μα δεν αντιμετωπίζουμε το θέμα υπεύθυνα ούτε ατομικά (ποιός κρατάει τα σκουπίδια του μέσα μέχρι να λήξει κάποια απεργία των υπαλλήλων καθαριότητας?). Εχουμε παραπληθύνει και δεν μας σώζουν πλέον τέτοιες μπακαλο-αντιμετωπίσεις...
Ναι το ξέρω, ωχαδερφισμός και ξερό ψωμί, αλλά πότε επιτέλους θα κάνει κάποιος την πρώτη βαρβάτη κίνηση να βάλει σε (κάποια) τάξη το μπάχαλο? Να μας πείτε πού και πώς να τα πετάμε, να φανούμε κι εμείς υπεύθυνοι πολίτες. Θα συμμορφωθούν οι λίγοι στην αρχή, να συμπαρασύρουν την κρίσιμη μάζα που θα αλλάξει τη νοοτροπία.
Και φυσικά θα προβλέπεται το ότι πάντα θα βρίσκεται ο Ελληνάρας που θα πετάει τη σακούλα του από το μπαλκόνι (ή και ολόκληρο το ξεραμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο!!!). Αλλά άντε, να κάνουμε κι εμείς κάτι εθελοντικά για την πολιτεία μας, να βοηθήσουμε – ΝΑ ΤΟΥ ΤΑ ΞΑΝΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ!
Η μήπως πάει αλλιώς? Να είμαστε εμείς υπεύθυνοι πολίτες λέει και να εκλέγουμε ικανούς να φροντίζουν το πού και πώς...
(Ωχχχ... λες? Τώρα αυτό είναι δύσκολο, προτιμώ να κάθομαι να περιμένω τη σκουπιδιάρα 2 φορές τη μέρα με την παντόφλα και τη ρόμπα, παρά να σκεφτώ πριν εκλέξω... Χμ, λέω να κλάψουμε γι αυτό σε άλλο ποστ!)
Πριν από αρκετά χρόνια, κύριος με BMW μπροστά μου στο φανάρι, ανοίγει το τζάμι και πετάει μισή τυρόπιττα & κουτάκι Coke Μπιούτιφουλλλλ!). Μες το μποτιλιάρισμα, ανοίγω πόρτα, τα μαζεύω, του χτυπάω το τζάμι και με χαμόγελο... Καλομοίρας του τα δίνω λέγοντας "αχ σας έπεσαν αυτά...".
Στο επόμενο φανάρι, ανοίγει ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΖΑΜΙ (να μην τον δω?!?!) και τα εκσφενδονίζει (το κουτάκι πήρε ξώφαλτσα μηχανάκι που έφυγε σιχτιρίζοντας). Τα ξανα-μαζεύω, ξανά τζάμι-χαμόγελο "συγνώμη, πάλι σας έπεσαν τα άτιμα!".
Σε επόμενη δόση στην παραλιακή τα πέταξε και δεν μπόρεσα να τα μαζέψω... Για καλή μου τύχη όμως, αφού τον ακολούθησα λίγο, είδα ότι παρκάρισε σε σούπερ-μάρκετ, και μάλιστα έξω.
Οπότε πήρα τη σακκούλα που έχω στα πόδια του συνοδηγού για σκουπίδια, κι ό,τι μα ό,τι είχε μέσα του τα φόρεσα στους υαλοκαθαριστήρες. Κι έφυγα.
Δεν ξέρω τι έγινε (δεν με είδε κανείς έτσι ή αλλιώς) και δε νομίζω ότι πήρε χαμπάρι το ζώον...
Από τότε πάντως όσες φορές επενέβην "αχ σας έπεσαν αυτά", συνήθως ντρέπονται...
Περπατώντας προχτές με την (μικρή) κόρη μου χεράκι-χεράκι, όπου πάντα είναι ευκαιρία να μιλάμε σαν φιλεναδούλες για διάφορα που βλέπει στο δρόμο, με ρώτησε και για τα σκουπίδια...
Ξέρει για την ανακύκλωση που κάνουμε (είπαμε, original δήμος: ένας κάδος για τα πάντα, χαρτί, αλουμίνιο, πλαστικά, all-in-one! Γεμίζει σε μισή μέρα κι μετά ΤΟ χάος!) & προσπαθούσα να της εξηγήσω γιατί παρ'όλο που προσέχουμε "όοοολοι", τα σκουπίδια κάποιες στιγμές αυξάνονται και πληθύνονται.
Μετά από το λογίδριό μου, με ρώτησε με αφέλεια: "καλά μαμά, αν οι κύριοι υπάλληλοι καθαριότητας (ναι, το έπρηξα το παιδί στην ορολογία!) είναι πια τόσο θυμωμένοι και κουρασμένοι, να τους πηγαίνουμε εμείς τα σκουπίδια στο σπίτι τους να μην κουράζονται παραπάνω?"
Η απεργία των σκουπιδιάρηδων πάντως έχει πλάκα, ας πούμε ότι είναι ένα εικαστικό δρώμενο που το απολαμβάνεις με όλες τις αισθήσεις – όραση «ααααα, ανθίσαν τα σκουπίδια!», όσφρηση «πόσες κλίμακες έχει το ‘μποχίζειν’ άραγε?», γεύση «μπλιαξ, αηδία, Starbucks για φρεντοτσίνο γρήγορα!», ακοή «ΤΟΝΚΑΚΟΣΟΥΤΟΝ ΦΛΑΡΟ-ΠΟΥΘΑΤΑΚΡΑΤΑΩΣΠΙΤΙ-ΝΑΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ-ΚΑΜΜΙΑΠΑΝΟΥΚΛΑ!» και φυσικά αφή «και που περπατάω στα 5 μέτρα γύρω-γύρω απ’τον κάδο, αγκαλιά μ’έχει πάρει το σκουπίδι, δε λέει να φύγει!».
Εξω απο την έπαυλη του Καραμανλή έχουν απεργία?
Του Γιωργάκη?
Α, γιατί έλεγα μήπως...
Το κιόσκι του υποψήφιου που ΔΕΝ εκλέχτηκε, μαζί με το σκουπιδαριό που ξεφύτρωσε γύρω-γύρω, είναι μέρος του city-ντεκόρ?
Ρε μπας και τους σκουπιδιάρηδες να τους πληρώναμε περισσότερο να μην απεργούνε? Λες να είναι αυτή η λύση? Μπα, δε μπορεί εγώ με το φτωχό μου το μυαλό να το βρήκα, όταν κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων δεν!
Χμμμ... Να τα κρατάμε τα σκουπίδια σπίτι να μην επιβαρύνουμε το πρόβλημα στις απεργίες, αλλά πείτε μου, τις πάνες του μωρού (με τα μπιφτεκάκια μέσα) ΤΙ να τις κάνω ακριβώς?
Μπορώ -η υποχόνδρια- να φρικάρω όταν βλέπω δίχρονο μωράκι να χαιδεύει το γατί που ψάρευε -με μακροβούτια- στους ξεχειλισμένους κάδους των 4 ημερών?
Μπορώ να τα χώσω στην κυρία απέναντι που μονίμως αδειάζει το τασάκι του αυτοκινήτου της στο δρόμο?
Μπορώ να τα χώσω και στον κύριο που βγάζει βόλτα το σκυλάκι της κυρίας του (ράτσας «μύξα») με το παλτουδάκι (το σκυλί!) και σπέρνει κακάκια (το σκυλί λέμε!) ως ο κοντορεβυθούλης των απανταχού canines?
(Ξου κακό σκουπίδι!)
Aphrodite said... in
http://nikosdimou.blogspot.com/2006_04_01_nikosdimou_archive.html, post "Le Royaume des Poubelles", 13.04.06. Αν θέλετε μπορείτε ν'αφήσετε το σχόλιό σας εδώ
