Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

Τα Περί Κρήτης - Κι εμείς Κρυφό Καμάρι!

Ο Λόρδος Μπάυρον ανακάθησε στον πάγκο του προσωπικού του γυμναστηρίου, δίπλα στη βλαχομπαρόκ σάουνα με τις αδιάβροχες ποιητικές συλλογές και τα πλαστικοποιημένα εγχειρίδια πολεμικών επιχειρήσεων, κι άρχισε να σκέφτεται τι διαμέτρημα φτυάρι θα χρησιμοποιήσει σήμερα και τι νούμερο λάσπη. Και μετά σηκώθηκε μ'ένα χαρωπό πηδηματάκι και καθρέφτισε το θείο του κορμί. Καιρός για προπόνηση στις πόζες, έχουμε γύρισμα οσωνούπω!


(από αριστερά προς τα δεξιά)

- Και σκυμμένος που έφυγα, την τσατσάρα για το κοκκοράκι κι από δω παν' κι άλλοι Κωστάκη! Αλλος ένας να στην κάνει, και τραβάς από 18!

- Πάλι με χρόνια και καιρούς, την πλάτη θα μου τρίψεις!

- Θα τραβάς τα μαλλιά σου τόσο ΣΚΑΤΑ που τα κάνατε και ΧΩΡΙΣ εμένα! Τρίχα δε θα σου μείνει!

- Κάτσε να ξυριστώ, να δείχνω καλά σε όλα μου τα προφίλ, να γράφω καλά στις κάμερες...

- Να παρφουμαριστούμε κιόλας, μην ξεχνάμε να μοσχο-σκορπάμε κατατροπωτικά ρίγη και στα αιώνια θηλυκά (μα πώς τα λέω ο άτιμος!)

- Και ΝΑΙ! Ετσιετσιέτσι θα τους κοιτάξω μόλις μου ζητήσουν γνώμη, αλλά δεν θα τους την πω τη γνώμη, να μάθουν να με πετάνε σαν την τρίχα στο ζυμάρι! Η το φτερό στη μαρέγκα! Η τη χαρτοπετσέτα στον χυλό τέλος πάντων!

- Να ζωθώ μετά τ'άρματα ωσάν Ομέρ Βρυώνης του Νέου Αιώνα (μόνο να θυμηθώ να βγάλω την πετσέτα από μέσα)

- Να θυμάμαι τις γκριμάτσες βαθυστοχασμού και οξείας σοβαροτίτιδας όταν θα ξεστομίζω τις ρητορικές μου σαϊτιές.

- Να θυμάμαι να έχω κάτι μαζί μου να του πετάξω, έτσι και τολμήσει να πει κιχ ο Κωστάκης ότι μια χαρά τα κατάφεραν, με άκρα μυστικότητα και με τεράστιο αποτέλεσμα.

- Να έχω και κάτι βαρύτερο, με κάνα τούβλο μέσα, για περισσότερη πειστικότητα.

- Αλλά να το κρατάω εφεδρεία για πραγματικά κακή περίπτωση στριμώγματος, ας πούμε "Εσείς τι θα κάνατε διαφορετικά?"

-Οπου και θα απαντήσω "Θα τους έσπαζα το κεφάλι με όλα τα κεραμεικά του Praktiker και θα έστελνα όχι μόνο 75, 100, 150 νοματαίους, αλλά όλα τα ΜΑΤ, τα Ο.Υ.Κ. και γενικώς τα κομμάντα της χώρας στο κωλοχώρι να κοιτάξουν μέχρι και στο βάζο της ζάχαρης, όσο παραδίπλα θα τσουρνεύαμε την μίζα της δεκαετίας σε τρίφυλλα"...


Αααααχ, μια πολύ ωραία μέρα είχε μόλις ξημερώσει για τον ex-Λόρδο, always όμως Μπάυρον!