Λοιπόν, έχω να κάνω μια δήλωση: ψάχνω εδώ κι ενάμισυ χρόνο για καινούριο σπίτι. Αλλά μετά από αυτά που έχουν δει τα ματάκια μου, μου οφείλω να κατοχυρώσω τον τίτλο του βιβλίου που θα γράψω κάποια στιγμή - όταν επιτέλους το βρω και μπορέσω να έχω εκεί μέσα ένα γραφείο όπως το θέλω (μεγάλο κλειδί πίσω από την πόρτα, 5 συναγερμούς και πορτιέρη με αυστηρές εντολές να περνάει μόνο νόστιμα κεράσματα):
"Un-Real Estate".
Το τι έχω να γράψω για παρανομίες και ημι-υπαίθριους στην καλύτερη, αποχαρακτηρισμένα-μούφες, ανύπαρκτους τίτλους ιδιοκτησίας και πολεοδομικές-άδειες που ξεχειλώνουν αναλόγως συν (εδώ τραβάμε μαλλιά ελεύθερα) αυθαίρετες κατασκευές και καταπατημένες (!) δασικές (!) ή/και δημόσιες (!!!!) εκτάσεις στην χειρότερη, δε λέγεται! Κι εννοείται εμπλεκόμενοι συνεταιρισμοί, νομάρχες, δασάρχες, πολεοδομίες, δικαστικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, πολιτικοί μηχανικοί, τοπογράφοι, εργολάβοι πάσης φύσης, μεσίτες κι ιδιοκτήτες, ομερτά και ξερό ψωμί.
Ολα στην αρχή μοιάζουν ιδανικά κι εντάξει "στα χαρτιά". Ακόμη και κατά τη διάρκεια της σύνταξης συμβολαίων. Ισως και μετά. Μια βουτιά όμως με έναν καλό δικηγόρο στο σύμπαν της χαρτούρας που περικυκλώνει ένα σπίτι ή/και το οικόπεδό του από την πρώτη ώρα που είδε το φως της μέρας, και ένας καλός έλεγχος με αεροφωτογραφίες (όχι μόνον τις τωρινές αποτυπώσεις της Google Earth), θα σας το αποδείξει.
Η μόνη ίσως 100% νόμιμη κατασκευή επί Ελληνικού εδάφους είναι η Ακρόπολη. Κι αυτό λόγω παλαιότητας δλδ.
(αλλά πιο εύκολα θα βρω σπίτι παρά θα γλυτώσω το ξύλο έτσι και το βγάλω το "Un-Real Estate"!) :PPPPPPPP
