- Κύριε Πρωθυπουργέ, τι συμβαίνει?- Τι συμβαίνει?
(σκίτσο του Ηλία Μακρή από το "Κ" της Καθημερινής 13.01.08 )
Δεν θα μπορούσα να τα συνοψίσω καλύτερα!
Μα είναι τελείως σαθρό το οικοδόμημα που καταρρέει με μια τσίχλα από σφεντόνα που να πάρει - και δεν βλέπω όχι φως στο τούνελ, ούτε καν πάτο στο πηγάδι (φταίει και που γυρνάω από Εφορία και τι είδαν πάλι τα ματάκια μου...)
Και στο άρθρο του Α. Παπαχελά: "Ελλάδα, μια χώρα χωρίς αρμούς. Ενα DVD και η απόπειρα αυτοκτονίας ενός κρατικού αξιωματούχου έκαναν να τρίζει όλο το πολιτικό και εκδοτικό οικοδόμημα" που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ, μια μαγνητική τομογραφία του πώς έχουν γίνει σήμερα οι εξουσίες:
"... Με δεδομένες αυτές τις παθογένειες ερωτούν πολλοί γιατί και πώς ξεκίνησαν τώρα οι πολιτικοί τριγμοί με αφορμή την υπόθεση Ζαχόπουλου. Πρώτα απ' όλα, γιατί το σύστημα δεν έχει πλέον σταθερά σημεία αναφοράς. Η σταδιακή αποχώρηση παραδοσιακών εκδοτών από το προσκήνιο, οι οποίοι γνώριζαν να παίζουν το παιχνίδι και να σταματούν το σύστημα στο χείλος του γκρεμού, έχει σημαντικό κόστος. Οι χειρισμοί, η υπαγόρευση των επιταγών των διαφόρων συμφερόντων έχει χάσει το λούστρο της και είναι πολύ περισσότερο άγαρμπη και εμφανής. Κατόπιν η συγκυρία έχει αναδείξει πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι έχουν το τσαγανό να πάνε κόντρα σε αυτά τα συμφέροντα αλλά δεν διαθέτουν το πολιτικό μέγεθος, το πολιτικό προσωπικό και τη δεξιοτεχνία να πάρουν το πάνω χέρι σε αυτό το μπρα ντε φερ.
Ο κ. Καραμανλής πληρώνει την απόφασή του να περιορισθεί σε ένα στενό κύκλο ανθρώπων με την ψευδαίσθηση πως θα κρατήσουν ανέπαφο τον ηθικό πυρήνα της κυβέρνησης. Η εμπειρία απέδειξε έως τώρα πως δεν είναι αρκούντως δεξιοτέχνης στη σκοτεινή πλευρά της πολιτικής συναλλαγής, όπου οι γκάφες ξεχωρίζουν, αλλά δεν καταφέρνει και να στήσει θεσμικούς μηχανισμούς ελέγχου της εξουσίας. Ο κ. Παπανδρέου επιχειρεί να αρθρώσει λόγο εναντίον των συμφερόντων που χειραγωγούν την πολιτική προς ίδιον όφελος, αλλά οι δομικές του αδυναμίες πνίγουν το όποιο δίκιο του. Οσο για την εξάντληση του πολιτικού του λόγου σε μία ατελείωτη καταγγελία σκανδάλων δεν πείθει το κρίσιμο κεντρώο μπλοκ ψηφοφόρων που χρειάζεται για να κερδίσει τις εντυπώσεις.
Η κυβέρνηση το πιθανότερο είναι να ξεπεράσει τον δύσκολο κάβο όταν κάτσει η σκόνη της επικοινωνιακής θύελλας. Αν όμως θέλει να προλάβει το ναυάγιο σε έναν επόμενο κάβο, θα πρέπει να σκεφθεί σοβαρά, και μάλιστα να το συμφωνήσει με την αντιπολίτευση, το πώς αυτή η χώρα θα αποκτήσει πάλι θεσμούς και σημεία αναφοράς ώστε να αποκτήσει η νομιμότητα το πάνω χέρι. Αλλιώτικα, στην επόμενη τρικυμία οι σάπιοι αρμοί δεν θα αντέξουν άλλο και θα ζήσουμε μια ακόμη πιο μεγάλη περιπέτεια. Γι' αυτό, είναι μάλλον η ώρα να ρωτήσουμε όχι ποιος έδωσε το DVD αλλά πού πάει ο τόπος."
Οι Τέσσερις Εξουσίες ήταν Τρεις, οι εξής δύο: Η ΔΙΑΛΥΣΗ.
