Εμ, άμα δουλεύουμε σα τα σκυλιά όλη μέρα και το βράδυ είμαστε χώμα, όλο και περισσότερα πράγματα τα αγοράζουμε έτοιμα. Και απ'όπου και να τα πάρεις, έχουν την ίδια γεύση (φελιζόλ), το ίδιο χρώμα (τόσο έντονο που βγάζει μάτι), άρωμα (μαλακτικό ρούχων) και ποιότητα (ούτε για τον σκύλο σου). Αλλάζει μόνον η συσκευασία.
Και οι βασιλόπιτες το ίδιο πανάθλιο πλαστικό νόμισμα έχουν. Και το Πάσχα, το ίδιο καμμένο κόκκινο αυγό.
Δεν πειράζει, καλή καρδιά! Με τόσα συντηρητικά εξάλλου, μάλλον της κάνουμε καλό, να ζήσουμε πολλά χρόνια ακόμα, να ευχαριστηθούμε ξεκούραση μετά τη σύνταξη (στα 85 η σύνταξη).
Μωρέ το είπα να μην γκρινιάζω χρονιάρες μέρες, το είπα να το ρίξω στα μωρουλίνια-κατρουλίνια, αλλά ή στραβός είναι ο γυαλός (ούτε καν, πόστερ στον τοίχο), ή στραβά αρμενίζω....
