Τετάρτη 25 Απριλίου 2007

This Is the Space We Live In

Ααα...

Απόλαυση, να ζεις σε μια εποχή που συν-πλην έχεις ιδέα του "τι" και "πώς". Οχι ότι είμαι βέβαιη πως θ’αποδειχτεί τελικά το ότι είχαμε ΤΗ σωστή εικόνα για όλα αυτά τα "τι" και "πώς". Εδώ δεν ξέρουμε καν πόση συνολική μάζα έχει το σύμπαν. Το μόνο που πιστεύουμε είναι ότι δεν υπάρχει τόση πολλή μάζα ώστε η βαρύτητα να υπερνικήσει το Big Bang. Οπότε η σύγχρονη τάση διαστολής του σύμπαντος θα συνεχιστεί επ’άπειρον μέχρι ουσιαστικά να μη μείνει τίποτα...

Κάτι σα να σου λέει ο άλλος «πάω για τσιγάρα» και να διασταλεί τόσο πολύ η απόσταση μεταξύ σας (Κυψέλη - Κάτω Μπόνγκα-Μπόνγκα) που η συνοχή του γάμου σας να έχει εξανεμιστεί σε {χ} μικρά μοριάκια ανάμεσα στα εκατοντάκις δεκάκις τρισεκατομύρια τρισεκατομμυρίων μορίων του πλανήτη (όπου {χ} ο αριθμός των ετών που μείνατε παντρεμένοι)...

Ψυχανεμίζομαι βεβαίως ότι στο τέλος θ’αποδειχτεί πως είχαμε μια έτσι κι έτσι εικόνα ενός πολύ μικρού κλάσματος του όλου σκηνικού, αλλά πού να το πω και να μη με περάσουν γι'αγγελοκρουσμένη (που είμαι).... Τουλάχιστον εδώ στα λέω μοναδικέ μου αναγνώστη και δε μας ακούει και κανείς.

Σκέψου λοιπόν καλέ μου, πως για τους αστρονόμους, το να χαρτογραφήσουν το σύμπαν (ε, σιγά τα σμέουρα, ας χαρτογραφήσουν την ψυχή μιας γυναίκας για προθέρμανση, και μετά το σύμπαν θα τους φαίνεται παιδική εκδρομή), έχει παρομοιαστεί με το να απεικονίσουν μια ολόκληρη πρωτεύουσα, χρησιμοποιώντας νυχτερινές αεροφωτογραφίες που δείχνουν μόνο τα φανάρια.

Καλή φάση.

Επιμένω βεβαίως πως αν ξεκινήσουν με τη γυναικεία άβυσσο, μετά θα χαρτογραφούν το σύμπαν και το γονιδίωμα όλων ανεξαιρέτως των έμβιων όντων κι από μνήμης, απλώς από μια Κίρλιαν φωτογραφία των υπερόφρυων τόξων μιας μογγολικής σύλφης. Τεσπα...

Η δυσκολία έγκειται στην αφιλότιμη Υλη του Σκότους (δική μου μετάφραση του "dark matter", μου αρέσει καθώς μου θυμίζει Darth Vader, Δυνάμεις του Σκότους κι άλλα τέτοια πρώτης τάξης υλικά για sci-fi comics και ταινίες). Κι αυτό γιατί δε φαίνεται η ρημάδα! Οπότε μόνον οι αυτόφωτοι γαλαξίες μπορούν να φανούν απ’ευθείας. Αν υπολογίσουμε κιόλας ότι δεν είναι κι όλοι τους φωτογενείς, ε, δε μας κλήρωνε μέχρι πρότινος...

Τώρα όμως ακόμη και οι φωτο-αγενείς από δαύτους, από κει που τους έβγαζαν με αναγωγή συμπερασμάτων από μαθηματικές προσομοιώσεις, καταγράφτηκαν σε μια ενιαία εικόνα:


"This illustration shows the three-dimensional distribution of dark matter in a patch of the universe, going back from a nearby region in recent time (on the left) to a distant region about 6.5 billion years ago (on the right). The chart indicates that the distribution of mass has become increasingly clumpy".

Για την ακρίβεια, ο συμπαντικός αυτός χάρτης, φτιαγμένος από πολύχρονες μελέτες διαστημικών παρατηρητηρίων και επίγειων τηλεσκοπίων, δείχνει πώς η Υλη του Σκότους (power!) έχει εξελιχθεί σε μεγαλύτερους «σβώλους» καθώς καταρρέει από τη βαρύτητα. Ετσι τώρα μπορούν οι αστροφυσικοί να βγάλουν ασφαλέστερα συμπεράσματα για το πώς φτιάχτηκαν οι γαλαξίες τόσα εκατομμύρια χρόνια, και ίσως αργότερα, να δουν το πώς η Ενέργεια του Σκότους (ωωωω, άλλη φοβερή μετάφραση του "dark energy"!) ως «απωθητική» μορφή βαρύτητας επηρρέασε το πώς «σβώλιασε» το dark matter….

Αν σας ακούγονται... bacalistics όλα τούτα, μπείτε στο msnbc και στο sciencedaily και ξεκινήστε την αναζήτηση. Οσο διαβάζετε το κυρίως άρθρο και μετά τα λινκς, τόσο θα σας αρέσει...


Κι ακόμη, δείτε και τις εκπληκτικές δορυφορικές φωτος που σε σύνθεση δημιούργησαν την τρισδιάστατη απεικόνιση του ήλιου, των κηλίδων και των καταιγίδων του. Μπας και βγάλουμε άκρη με τις μαγνητικές κατιγίδες που μπορούν να μας διαλύσουν τις τηλεπικοινωνίες, το μετεωρολογικό δελτίο καιρού στο διάστημα ειδικότερα και την... ηλιοφυσική γενικότερα.


"NASA's Solar TErrestrial RElations Observatory (STEREO) satellites have provided the first three-dimensional images of the sun. For the first time, scientists will be able to see structures in the sun's atmosphere in three dimensions".

Για περισσότερα, μπείτε στο nasa news και στο nasa press και δείτε εκπληκτικές εικόνες σύνθεσης τόσων διαφορετικών παραμέτρων που ζαλίζεται κανείς... Και είμαι σίγουρη πως ο ήλιος θα σας φαίνεται κάτι περισσότερο από τον πλανήτη που βοηθά στο μαύρισμα, όσο παίζουμε ρακέττες στην παραλία πασαλειμμένοι baby-oil, μπας και φαινόμαστε πιο όμορφοι...

Πάντως εξακολουθώ να περιμένω να δω με τι ακριβώς θα φωτογραφίσουν την γυναικεία άβυσσο και πώς θα την απεικονίσουν... Κι όχι, εικόνες σαν και της έγκριτης συναδέλφισας δε μετράνε, πάλιωσαν!