Το μικροσκοπικό έμβρυο που βλέπετε, η Kimberly Mueller, γεννήθηκε στο Αννόβερο 15 εβδομάδες νωρίτερα από την ημερομηνία τοκετού, δλδ από εγκυμοσύνη μικρότερη των 6μισυ μηνών.
Οι γιατροί ήταν έτοιμοι να πετάξουν αυτό το μικρό πλάσμα, που θύμιζε μόνο αμυδρά μωράκι, δευτερόλεπτα μετά τη γέννησή του. Οι πιθανότητες επιβίωσής του, με μέγεθος όσο ένα πακέτο βούτυρο και βάρος λιγότερο από 300 γραμμάρια, ήταν μικρότερες από 1 στις 1.000. Ακόμη κι αν επεβίωνε, κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί για το μέλλον του.
Το μόνο που σταμάτησε τους γιατρούς ήταν η πίστη του πατέρα της, που ψιθύρισε σοκαρισμένος: "Kimberly, you'll make it!", πριν την πάρουν για θερμοκοιτίδα.
Η μικρούλα τώρα χαίρει άκρας υγείας, έχει ξεπεράσει διάφορες δυσκολίες με τη βοήθεια της επιστήμης, και αποτελεί ζωντανό θαύμα. Είναι το μικρότερο μωρό που τα κατάφερε, σε όλον τον κόσμο.
Η μητέρα της θυμάται πώς ήταν όταν μπορούσε να χαιδεύει την τόσο εύθραυστη Kimberly μόνο με το δάχτυλό της:
"She was like a little bear gripping a tree trunk, just hanging on for life as if she was saying 'Don't leave me, mummy'."
Εξι μήνες μετά, η μικρούλα ζυγίζει κοντά στα 2μισυ κιλά και οι γονείς της μπόρεσαν να την πάρουν σπίτι όπου και με ειδική φροντίδα αναπληρώνει την ανάπτυξη που θα είχε στη μήτρα.
Και το μέλλον της προβλέπεται λαμπρό.
Αυτή η ιστορία που με συγκίνησε πολύ μόλις την διάβασα εδώ, μου ερχόταν ξανά και ξανά στο μυαλό κάθε φορά που έμπαινα στο μπλογκ του αγαπημένου μας ioannisk.
Για όσους ακόμη δεν το ξέρουν, ο μπλογκόφιλός μας πέρασε μια δραματική περιπέτεια υγείας, από αυτές που δεν ξέρεις ποτέ αν θα βγεις από το νοσοκομείο και σε τί κατάσταση. Από αυτές που χτυπούν ως κεραυνός εν αιθρία και η ζωή σου κρέμεται από μια κλωστή.
Εκεί όμως που φαινόταν ότι δεν θα τα κατάφερνε, ο Γιάννης Καραμήτρος, παλληκάρι από τα λίγα, το γύρισε τούμπα! Ανέλπιστες εξελίξεις, συγκρατημένη χαρά, ελπίδα και οι πρώτες νίκες... μέχρι την τελευταία και σαρωτική!
Αυτή τη στιγμή όλα βαίνουν αισίως, ο Γιάννης βγαίνει νικητής και όπου νά'ναι τον περιμένουμε να μας γράψει το πρώτο του σχόλιο.
Από το σπίτι του πια.
Το τελευταίο του ποστ, το περιβόητο πια "Γκαζόν", είναι αυτή τη στιγμή ένας μπλογκο-κόμβος ελπίδας, χαράς και υποστήριξης. Οχι όμως υποστήριξης από εμάς προς τον Γιάννη, αλλά από εκείνον προς εμας. Amazing ε? Και όμως...
Είναι ίσως ό,τι καλύτερο για να πιστέψετε ότι υπάρχει θεία γέννηση και υπάρχουν θαύματα.
Σήμερα, τώρα, ανάμεσά μας.
Γι'αυτό διαβάστε το μπλογκ του, πείτε κά'να "ευχαριστώ" για όλα όσα θεωρείτε δεδομένα, πάρτε τους αγαπημένους σας και μουλιάστε τους στα φιλιά, και μετά πείτε τους την ιστορία.
Ioannisk, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ!
ΥΓ- Τις ευχές μας όπως πάντα στην Μ-Φ της paragrafos που είναι η πρώτη διδάξασα του κουράγιου που όλα τα αψηφεί και όλα τα καταφέρνει, στην μικρούλα Brynne που είναι κι εκείνη με τους νικητές, και φυσικά στον Ovi που έχει πάρει το θέμα "νοσοκομεία" στο ψιλό, μπαινο-βγαίνει και τους κουφαίνει όλους! ΧΧΧΧΧ
