ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!
Πρώτη κάθε χρόνου. Σαν αύριο δλδ.
Αγαπημένη μουσική, τόσο δικοί μας ήχοι και χρώματα και πνευστά κι έγχορδα και σκαλιά και βελούδα και λουλούδια... Στην Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, της λατρεμένης πόλης που ήταν το παραμύθι μας.
Radetzky March.
Που ούτε στα μισά δεν έφτανα χωρίς να βάλω τα κλάμματα από τη συγκίνηση. Για όλα όσα πέρασαν και ξέμενα από χρόνο, κι όλα όσα θα ερχόντουσαν μετά, χωρίς εσένα. Το encore που σήμαινε και το τέλος.
Ελπίζω τώρα να μπορείς να τα δεις όλα αυτά που δεν χώραγαν σε λέξεις, όπως χτυπιόμουν τόσα χρόνια να στα δείξω.
Καλή αντάμωση, όπου κι όπως!
Αφιερωμένο στον πατέρα μου, κι ας είναι μέσα στον ορυμαγδό ενός μπλογκ. Δεν θα μπορέσω ποτέ μου ν'ακούσω αυτό το κομμάτι χωρίς να ξαναγίνω μικρό παιδί στην αγκαλιά του.
