Τελικά τα μόνα πραγματικά, κατά-δικά μας πλούτη είναι τα όνειρά μας. Και δεν χωριζόμαστε σε φτωχούς και πλούσιους στα λεφτά, μα γεμάτους ή άδειους στην καρδιά. Ποιός θεός και θνητός μπορεί να μη λυγίσει, όταν έρχεται η αγάπη του φορτωμένη όλα τα "θα ήθελα μαζί σου να..." όνειρά του, να τ'απλώσει γενναιόδωρα στα πόδια του; Σε βλέπω βασίλισσα, με χρίζεις ιππότη...
He wishes for the Cloths of Heaven
Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half-light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread upon my dreams.
W.B. Yeats
Κι όπως γράφει ο dion.m.,
Τα ουράνια τα μεταξωτά τα χιλιοπλουμισμένα,
πού’ ναι με μάλαμα από φώς κι ασήμι δουλεμένα,
τα γαλάζια τα διάφανα και τα βαθιά βαμμένα
με φως, νύχτα και μούχρωμα, δικά μου αν τά ’χα ωστόσο,
θά ’θελα κάτω από τα δυό σου πόδια να τ’ απλώσω.
Μα είμαι φτωχός και δεν κατέχω τι άλλο απ’ τα όνειρά μου,
Για να διαβαίνεις τ’ άπλωσα στα πόδια σου, Κυρά μου.
Πάτα αλαφρά, γιατί πατάς απάνω στα όνειρά μου...
και συμπληρώνει: "Το ποίημα είναι του Yeats. Τα αισθήματα ευγνωμοσύνης για αυτούς, που μου ευχήθηκαν (ΝΔ, Γεωργία, Αφροδίτη), ολόδικά μου."
dion.m. said... in doncat, post "7 Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες (2)", 17.12.06
Χρόνια σου πολλά dion! Υπέροχο!!!
Και χρόνια πολλά σε όλες τις εορτάζουσες και τους εορτάζοντες των ημερών!
